هوش مصنوعی: شاعر با صدای بلند و ناله‌ای از ظلم و ستم دزد خون‌خواری شکایت می‌کند و از خدا کمک می‌طلبد.

هوش مصنوعی: ظالمی که به خانه‌ام آمد، دو گنجینه ارزشمند از شعر و نثرم را دزدید و از من گرفت.

هوش مصنوعی: مسکین و بیچاره، از حال و روز خود می‌نالد و گلایه دارد، اما فردی که دانا و باخبر است، می‌خندد و به اوضاع تلخ و سخت زندگی او می‌نگرد و این را نوعی معضل می‌داند که شامل حال دزدان نیز می‌شود. این نشان‌دهنده‌ی تضاد بین احساس گناه یا رنج مسکین و بی‌خیالی یا تمسخر دانایان است.