قطعهٔ ۳۸ - پند روزگار
دوران روزگار دهد پند مرد را
لیکن دمی که تیره شود روزگار او
دردا و حسرتا! که رسد مردم جوان
روزی به تجربت که نیاید به کار او
قطعهٔ ۳۷ - احترام پدر: مباش جان پدر غافل از مقام پدرقطعهٔ ۳۹ - موی سپید: موی سپید، آیت پیری است در جهان
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: تبیان
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دوران روزگار دهد پند مرد را
لیکن دمی که تیره شود روزگار او
هوش مصنوعی: زمانه به انسانها درس میدهد و تجربههای آنها را میآموزد، اما وقتی که روزگار به بدی بگذرد، دیگر این درسها و تجارب به کار نمیآیند.
دردا و حسرتا! که رسد مردم جوان
روزی به تجربت که نیاید به کار او
هوش مصنوعی: افسوس و دریغ! که جوانان روزی به تجربهای میرسند که دیگر برایشان سودی نخواهد داشت.