رهی معیری » چند قطعه » قطعهٔ ۳۵ - نسیم گریزان

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از فتنه پریشان نشود هر که پناهی</p></div>
<div class="m2"><p>در سایه گیسوی پریشان تو گیرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از بس که شتابان و گریزان چو نسیمی</p></div>
<div class="m2"><p>گل دست گشوده است که دامان تو گیرد</p></div></div>

قطعهٔ ۳۶ - گوهر یکتا

از فتنه پریشان نشود هر که پناهی
در سایه گیسوی پریشان تو گیرد
از بس که شتابان و گریزان چو نسیمی
گل دست گشوده است که دامان تو گیرد

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به قدرت و زیبایی پناهندگی در سایه گیسوی محبوبش اشاره می‌کند. او می‌گوید که کسانی که در سختی‌ها پناهی دارند، پریشانی و فتنه‌ها آن‌ها را نمی‌آزارد. همچنین، او از شتاب و فرار باد در طبیعت سخن می‌گوید که مانند گل، دلمان می‌خواهد به دامان محبوب برسیم.

قطعهٔ ۳۴ - پشیمانی

قطعهٔ ۳۵ - نسیم گریزان

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/19880

هوش مصنوعی: هر کس که زیر سایه‌ی گیسوان آشفته‌ات پناه بگیرد، در برابر آشوب‌ها و فتنه‌ها دچار نگرانی و پریشانی نخواهد شد.

از فتنه پریشان نشود هر که پناهی

در سایه گیسوی پریشان تو گیرد

هوش مصنوعی: به خاطر التماس و اشتیاقی که دارم، مثل نسیم تند و فراری، گلی با شوق و بی‌تابی دست به سوی تو دراز کرده است تا تو را در آغوش بگیرد.

از بس که شتابان و گریزان چو نسیمی

گل دست گشوده است که دامان تو گیرد

قطعهٔ ۳۵ - نسیم گریزان

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

قطعهٔ ۳۵ - نسیم گریزان به خوانش عندلیب