هوش مصنوعی: چرا در برابر افرادی که درک و احساس ندارند، فریاد بیهوده بزنم؟ اگر دلخوری و شکایتی دارم، بهتر است آن را با کسی که فهم و احساس دارد، در میان بگذارم.

هوش مصنوعی: از گل بوی معشوقه‌ام را به شوق شنیدم و بی‌اختیار به سمت او حرکت کردم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم مانند غبار در کوی محبوبش سکونت گزینم و در آنجا زندگی کنم.

هوش مصنوعی: اگر از دل خود نسبت به یارم شکوه‌ای دارم، آن را با کسی که دلش پر از محبت است در میان می‌گذارم.

هوش مصنوعی: من در عمق آرزوی تو غرق شده‌ام، همان‌طور که موجی از دریای تو برخاسته است.

هوش مصنوعی: من مانند درخت نخیلی که در ساحل آرام می‌نشینند و خانه می‌سازند، نیستم.

هوش مصنوعی: اگر دردی در دل دارم، حتماً با یار و همراهی که صاحب دل و احساس است، آن را در میان می‌گذارم.

هوش مصنوعی: می‌دانم که آن سرو بلند از احساسات دل من خبر ندارد.

هوش مصنوعی: چند بار می‌توانم از درد و غم دل فریاد بزنم در حالی که هیچ تاثیری ندارد؟

هوش مصنوعی: اگر دلخوری یا نارضایتی از دوست دارم، آن را با او در میان می‌گذارم.