هوش مصنوعی: من بدون دل و با یک نگاه تو مست شدم، تو چه تلاشی می‌کنی که مرا از دست بدهی؟ وقتی که چشم‌های فریبنده‌ات را دیدم، قسم می‌خورم به نرگس مست تو که به خاطر این شراب به شدت مست شدم.

هوش مصنوعی: چشم تو تأثیری دارد که در هیچ جام عیانی دیده نمی‌شود. دیگران از شراب سرخوش‌اند، اما دل من از چرخش نگاه تو پر از عشق و شگفتی است.

هوش مصنوعی: اگر می و گل دل‌انگیز باشد، تو در آن لب گل و می، لطافتی داری مانند بهشت و تازگی‌ای مانند بهار، و گیسوی تو چون تار بنفشه‌های زار و دل‌نواز است.

هوش مصنوعی: ای گلستان در مسیر تو، هنگامی که تو پیدا شوی، گلستان چه زیبا خواهد بود. تو، آن گل نادری هستی در این دنیا که هیچ کس مانند تو نیست و هیچ آسیبی به تو نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: عزیزم، بیایید به دشت و باغ به تماشای زیبایی‌ها برویم.

هوش مصنوعی: وقتی که گل به خاطر شرم تو در میان سبزه‌ ها پنهان می‌شود و از زیبایی و ناز تو می‌بیند، خودش هم از ناز و خودخواهی‌اش پشیمان می‌شود.

هوش مصنوعی: ای ماه شب، در کنار ما بمان و لحظاتی با ما باش. چرا که دوری از آن لب‌های شیرین، دل ما را شکسته و ساغر ما را پر از غم کرده است.

هوش مصنوعی: وقتی دل انسان از حسرت پر می‌شود، هیچ چیز نمی‌تواند به او آرامش دهد یا مشکلش را حل کند.