هوش مصنوعی: ای گل، اگر با عاشقان همدلی نداری، باید بگویم که اگر بوی وفاداری را هم حس نمی‌کنی، در واقع عشق واقعی را نمی‌شناسی.

هوش مصنوعی: من از عشق و محبت دست کشیدم، زیرا در زندگی به هیچ سودی نرسیدم. اشک ندامت از چشمانم سرازیر شد و خواب من را ربود، با اینکه تو همیشه در کنارم بودی و صبح امیدم را روشن کردی.

هوش مصنوعی: تو رفتی و با رفتنت به دل من آسیب زدی، مثل اینکه با شکستن تار موهایت، قلب من را هم شکسته‌ای.

هوش مصنوعی: آه و ناله‌ای از عشق، که تو هیچ بهره‌ای از آن نداری و همه چیز دروغی بیش نیست.

هوش مصنوعی: تو نوشیدنی دلپذیری هستی، اما در جام دیگری تمام حقیقتت پنهان است.

هوش مصنوعی: مگر اینکه اشک‌های غم من را همراهم باشد، به کسانی که در آرامش هستند، هیچ ارتباطی ندارم.

هوش مصنوعی: عشق تو سبب غم من است، ای سبب اندوه من، حال مرا ببین.

هوش مصنوعی: ای کاش عشق سوزان تنها به جز خون دل، نتیجه‌ای نداشته باشد.

هوش مصنوعی: اینجا احساس می‌کنم چون یک موج سرگردان هستم، اما دریای غم من هیچ سواحلی ندارد.