هوش مصنوعی: من از زندگی در دوران جوانی لذت می‌برم و خوشحالم.

هوش مصنوعی: به خاطر او نمی‌توانم در زندگی دوام بیاورم.

هوش مصنوعی: ای کسی که مایه آرامش و آسایش دیگران هستی، با حضور خود از دلتنگی‌ها کاسته و دردهای دل را فراموش می‌کنی، تو با لبخند بر غم‌ها و زاری‌ها غلبه می‌کنی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که عاشق نشوی، حال و احوال عاشق را درک نخواهی کرد.

هوش مصنوعی: شب بدون غم او برایم نمی‌گذرد، چون دلم آرامی ندارد و وقتی به او فکر می‌کنم، اشک‌هایم جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: از عشق رنج می‌کشم و غمگینم، موی سیاه من هم مانند بخت بد و سیاه من، نشانه‌ای از ناامیدی است.

هوش مصنوعی: آسمان، دور از آن محبوبی که می‌خواهم، باعث شده که من فقط اشک بریزم و نصیبم تنها آه باشد.

هوش مصنوعی: من از چرخش ناگزیر روزگار شکایت نمی‌کنم.