هوش مصنوعی: ای ساقی، بیا که من از عقل و دین دور شده‌ام و بی‌خبر از آن‌ها هستم. نگاه نازنین تو مثل نرگس، مرا به دیوانگی کشانده است.

هوش مصنوعی: من مانند لاله‌ای در پای او هستم و دل‌سختی و غم را در خود دارم، در حالی که او مانند سرو زیبایی است.

هوش مصنوعی: او همچون شمعی است که نور می‌دهد و من در عشق او همانند پروانه‌ای هستم که به دور او می‌چرخم.

هوش مصنوعی: در دل من همچون گلی، آتش سوزانی وجود دارد که به خاطر زیبایی و جذابیت شخصی خاص است.

هوش مصنوعی: دل تحت تأثیر جذابیت و زیبایی او قرار می‌گیرد، در حالی که ناز و کرشمه‌اش از سمت دیگر، احساسات را به سمت خود می‌کشاند.

هوش مصنوعی: چشم‌های زیبا و گیسوان برعکس همدیگر، مانند گل در زندگی شخصی خود، ظرافت و زیبایی خاصی دارند.

هوش مصنوعی: اگر سینه‌اش همچون آیینه باشد، درون آن سنگ سیاه پنهان است.

هوش مصنوعی: باغ بهشت کجاست؟ ای جانم فدای کوی او!

هوش مصنوعی: صبح امید من چهره اوست، ای جانم فدای چهره‌اش.

هوش مصنوعی: می‌خواهم شبی بازگردد و در جمع درویشان حاضر شود تا این‌که از حلقهٔ گیسویش، نشانه‌ای از خود به دست آورد.