رهی معیریسوگند
لاله‌رویی بر گل سرخی نگاشت
کز سیه‌چشمان نگیرم دلبری
از لب من کس نیابد بوسه‌ای
وز کف من کس ننوشد ساغری
تا نیفتد پایش اندر بندها
یاد کرد آن تازه گل سوگندها
ناگهان باد صبا دامن‌کشان
سوی سرو و لاله و شمشاد رفت
فارغ از پیمان نگشته نازنین
کز نسیمی برگ گل بر باد رفت
خنده زد گل بر رخ دلبند او
کآن چنان بر باد شد سوگند او
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
منبع اولیه: تبیان
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
لاله‌رویی بر گل سرخی نگاشت
کز سیه‌چشمان نگیرم دلبری
هوش مصنوعی: یک دختر زیبای لاله‌گون بر روی گل سرخ نقشی کشید و گفت که از چشمان تیره‌اش نمی‌توانم عشق و دل‌باختگی را بگیرم.
از لب من کس نیابد بوسه‌ای
وز کف من کس ننوشد ساغری
هوش مصنوعی: هیچ‌کس از لب من نتواند بوسه‌ای بگیرد و از دست من هم هیچ‌کس نمی‌تواند ساغری بنوشد.
تا نیفتد پایش اندر بندها
یاد کرد آن تازه گل سوگندها
هوش مصنوعی: به یاد می‌آورد که آن گل زیبا و تازه، قسم‌هایی را که خورده بود، تا پایش به دام و تله‌ها نیفتد.
ناگهان باد صبا دامن‌کشان
سوی سرو و لاله و شمشاد رفت
هوش مصنوعی: ناگهان نسیم خوشبو با شتاب به سمت درختان سرو و گل‌های لاله و شمشاد رفت.
فارغ از پیمان نگشته نازنین
کز نسیمی برگ گل بر باد رفت
هوش مصنوعی: بی‌خبر از تعهد، نازنین به راه خود رفته است، مانند گلی که با یک نسیم ملایم، پرپر شده و به باد رفته است.
خنده زد گل بر رخ دلبند او
کآن چنان بر باد شد سوگند او
هوش مصنوعی: گل به روی معشوق خندید و آنچنان زیبایی و شگفتی خلق کرد که سوگند و وعده‌ای که داده شده بود، بی‌معنا و به باد رفت.
حاشیه ها
1389/06/10 12:09
ناشناس
بیت دوم ، مصراع دوم « من » ممن تایپ شده است . لطفأ اصلاح فرمائید . با سپاس از این همه زحمات ارزشمند
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
1391/03/06 12:06
Alireza Feizi
بیت سوم نیفتد، نبفتد تایپ شده
1399/01/12 01:04
سوی سرو و لاله و شمشاد رفت-----درست است