گنجور » رهی معیری » غزلها - جلد دوم

رهی معیری

مردم‌فریب

شب یار من تب است و غم سینه‌سوز هم

تنها نه شب در آتشم ای گل که روز هم

ای اشک همتی که به کشت وجود من

آتش فکند آه و دل سینه‌سوز هم

گفتم: که با تو شمع طرب تابناک نیست

گفتا: که سیمگون مه گیتی‌فروز هم

گفتم: که بعد از آن همه دل‌ها که سوختی

کس می‌خورد فریب تو؟ گفتا: هنوز هم

ای غم مگر تو یار شوی ورنه با رهی

دل دشمن است و آن صنم دل‌فروز هم

خنده برق: سزای چون تو گلی گرچه نیست خانه ما هوسناک: در چمن چون شاخ گل نازک‌تنی افتاده است

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)

قالب شعری: غزل

منبع اولیه: تبیان

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

شب یار من تب است و غم سینه‌سوز هم

تنها نه شب در آتشم ای گل که روز هم

هوش مصنوعی: شب برای من مانند بیماری و تب است و غم درونم را می‌سوزاند. این تنها شب نیست که در آتش درد و رنج می‌سوزد، بلکه روز هم چنین حالتی دارد. ای گل، من همیشه در این وضعیت به سر می‌برم.

ای اشک همتی که به کشت وجود من

آتش فکند آه و دل سینه‌سوز هم

هوش مصنوعی: ای اشک، تو همانی که قدرتی داری که وجود من را به آتش می‌کشی، آه و دل من نیز در سینه‌ام می‌سوزد.

گفتم: که با تو شمع طرب تابناک نیست

گفتا: که سیمگون مه گیتی‌فروز هم

هوش مصنوعی: گفتم که با تو شمع شادی روشن و درخشان نیست. او پاسخ داد که ماه نقره‌ای هم که نورانی‌کننده‌ی جهان است، وجود دارد.

گفتم: که بعد از آن همه دل‌ها که سوختی

کس می‌خورد فریب تو؟ گفتا: هنوز هم

هوش مصنوعی: گفتم: بعد از اینکه این همه دل‌ها را آتش زدی، آیا کسی هنوز فریب تو را می‌خورد؟ او پاسخ داد: بله، هنوز هم.

ای غم مگر تو یار شوی ورنه با رهی

دل دشمن است و آن صنم دل‌فروز هم

هوش مصنوعی: ای غم، اگر قرار است دوست من باشی، بمان؛ در غیر این صورت، عشق من به معشوقم هیچگاه نمی‌تواند فراموشت کند و همچنان دل من به آن زیبای دل‌ربا وابسته است.