گنجور

مهتاب

ما نقد عافیت به می ناب داده‌ایم
خار و خس وجود به سیلاب داده‌ایم
رخسار یار گونه آتش از آن گرفت
کاین لاله را ز خون جگر آب داده‌ایم
آن شعله‌ایم کز نفس گرم سینه‌سوز
گرمی به آفتاب جهان‌تاب داده‌ایم
در جستجوی اهل دلی عمر ما گذشت
جان در هوای گوهر نایاب داده‌ایم
کامی نبرده‌ایم از آن سیم‌تن رهی
از دور بوسه بر رخ مهتاب داده‌ایم

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: تبیان

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ما نقد عافیت به می ناب داده‌ایم
خار و خس وجود به سیلاب داده‌ایم
هوش مصنوعی: ما خوشی و لذت زندگی را به شراب خالص واگذار کرده‌ایم و درد و رنج وجود را به سیلاب مصیبت سپرده‌ایم.
رخسار یار گونه آتش از آن گرفت
کاین لاله را ز خون جگر آب داده‌ایم
هوش مصنوعی: چهره محبوب همچون آتش می‌درخشد، زیرا ما این گل سرخ را با خون دل خود آبیاری کرده‌ایم.
آن شعله‌ایم کز نفس گرم سینه‌سوز
گرمی به آفتاب جهان‌تاب داده‌ایم
هوش مصنوعی: ما همان شعله‌ایم که با حرارت نفس‌های خود، گرما را به آفتاب تابناک جهان هدیه داده‌ایم.
در جستجوی اهل دلی عمر ما گذشت
جان در هوای گوهر نایاب داده‌ایم
هوش مصنوعی: زندگی ما در پی کسانی که دل و معرفت دارند گذشته است و جانمان را در آرزوی یافتن گوهرهای کمیاب فدای این جستجو کرده‌ایم.
کامی نبرده‌ایم از آن سیم‌تن رهی
از دور بوسه بر رخ مهتاب داده‌ایم
هوش مصنوعی: ما از آن معشوق زیبا چیزی به دست نیاورده‌ایم، اما از دور به چهره‌اش، مثل بوسه‌ای بر ماه تابان، نگاهی عاشقانه کرده‌ایم.

خوانش ها

مهتاب به خوانش عندلیب
مهتاب به خوانش نازنین بازیان
مهتاب به خوانش زهره لطیفی

حاشیه ها

1389/11/11 15:02
سمر

روی نگار در نظرم جلوه می نمود
وز دور بوسه بر رخ مهتاب می زنم

1393/11/23 01:01
ناشناس

شعر بسیار دلنشین خصوصا با ضدای دلنواز گلپا
خدا رحمت کند ترا رهی

1394/06/19 18:09
علی عطارنژاد

شایان ذکر است که این غزل زیبا و دل انگیز را زنده نام استاد حسین قوامی(فاخته ای)نیز با استادی هر چه تمام تر در دستگاه همایون به همراهی پیانو استاد زنده نام مرتضی محجوبی نیز اجرا کرده اند..

1395/01/13 09:04
عمر شیردل

در بیت دوم به جای "گونه" "گونهٔ" باید نوشت.

1397/01/10 16:04
ایرانی

یکی دیگر از نکات زیبایی غزل بسته به تعداد ابیاتش هست که خیلی زیاد نباشه و خواننده را خسته نکنه و این غزل زیبا در پنج بیت سروده شده و بسیار زیبا و عالی و واقعا شاهکاره. یاد رهی گرامی.