هرکسی برای خودش شعر رو تغییر میده؟

با نهایت احترام برای دوستداران شعر فارسی شعر به این زیبایی را بخوانید و لذت ببرید از رمزهای شعر اکاه شوید رهی معیری املا ننوشته که ما تصحیح کنیم تمنا دارم به شعرها اسیب نزنید ،سباسکزارم

شاهکار این شعر بیت پنجم است.درود به روح پر شور رهی

بیت 4 معنای زیبا و بیانی از حقیقتی تلخ دارد
(اگر دلی به بی غمی مبتلا شود نابود میشود)

آهنگ شعر رو کلا نابود کردی با اون پیشنهادت! چیزی که برام عجیب تره اعتماد به نفسته!

شاه بیت این شعر بیت دومه واقعا عالیه
اصلا چه ربطی داره اون پیشنهادت

از متولیان محترم این سایت تقاضا دارم که پیشنهادات ذوقی و شخصی اظهار نظر کنندگان محترم برای جایگزینی ابیات را به هیچ عنوان در سایت منتشر نفرمایند .

من بیت آخرو خیلی دوست دارم .
فوق العادست

با سلام
من منظور این بیت را متوجه نمی شوم ممنون می شوم اگر توضیح دهید
خانه مور است و منزلگاه بوم
آسمان با همت والای دل

دوست عزیز
راجع به بیت مورد نظرتون، نظر من اینه:
با توجه به وزن، باید خوانش درست بیت به این شکل باشه:
خانه مور است و منزلگاه بوم / آسمان، با همت والای دل
من اولش فک کردم نهاد جمله دل باشه، چون «منزلگاه بوم» به معنی محل زندگی جغد، خیلی جاها استعاره از دل گرفته شده، با این توضیح که جغد در ویرانه ها زندگی می کنه و گنج ها هم در ویرانه ها مدفون شدن. معمولا در ادبیات عرفانی رایج هست که میگن دلت رو ویران کن که از این ویرانه گنج های بسیاری پیدا می کنی. منظور هم ترک نفسانیت هست. البته برداشت اولیه من درست نبود چون نمیشه بیت رو به شکلی خوند که دل نهاد باشه.
با توجه به بیت ظاهرا میشه ارکان جمله رو به این شکل درآورد: «با همت والای دل، آسمان خانه مور و منزلگاه بوم است»
در واقع بیت به بلند همتی دل شاعر اشاره می کنه و میگه در برابر همت والای دل، آسمان با تمام عظمت و بلندی مثل خانه مور و جغد، پست و ناچیز است.
البته اگه برداشت من از بیت درست باشه، تعبیر منزلگاه بوم در بیت چندان مناسب نیست. چون معمولا بلند همتی دل در مقایسه با آسمان با تعابیر متناسب با ارتفاع (به صورت فیزیکی) سنجیده میشه. چند مثال از حافظ:
«تو و طوبی و ما و قامت یار / فکر هرکس به قدر همت اوست»
«عاقبت دست بدان سرو بلندش برسد / هر که را در طلبت همت او قاصر نیست» و...
ولی تعبیر خانه مور به لحاظ پستی ارتفاع مناسب هست. باز هم حافظ در جایی اشاره ظریفی به این موضوع داره:
«بر تخت جم که تاجش معراج آسمان است / همت نگر که موری با آن حقارت آمد»
از نظرات سایر دوستان هم استفاده می کنیم.

هدای گرامی
خانه مور است و منزلگاه بوم
آسمان با همت والای دل
گویا می گوید: آسمان در قیاس با همت بلند دل ، حقیر است و پست ، چون لانه ی موران و آشیانه ی بوم .
و به قول دکتر ترابی گرامی ، مانا در نهان سراینده .
ماندگار باشی

سلام.
این شعر زیبا با صدای حسام الدین سراج شنیدن دارد.

آسمان در برابر همت والای دل همچون خانه ی مور در برابر منزلگاه بوم که به چم سیمرغ است می باشد

منزلگاه بوم همان کوه قاف است و بوم همان مرغ دانا یا سیمرغ است تو خود همای چار پری(سیمرغ از تو زاده میشود) تا برآسمان پری تو از کجا و ره بام و نردبان ز کجا

سلام و عرض ادب خدمت تمامی دوستداران شعر وادبیات سترگ فارسی---شاید منظور شاعر این بوده...آسمان با تمام عظمت در مقابل دل ویران من که شبیه خانه جغد ویرانه است مثل لانه مور کوچک و ریز است

اجرای عالی ازین شعر زیبا به آواز احمد ظاهر
پیوند به وبگاه بیرونی

تعبیر روشن جالب توجه است

خانه (ی) مور است و منزلگاه بوم - آسمان با همت والای دل
1 - حتی مورچه و جغد هم اگر دلی با همت والا داشته باشند میتوانند در آسمان خانه کنند.

2 - اگر دل همت والا داشته باشد حتی از آسمان هم فراتر میرود و آسمان را چیزی بیشتر از خانه مور و منزلگاه جغد نمی بیند.

با سلام

جا داشت از خوانندگان این اثر ارزشمند نامی از استاد مظفر شفیعی برده می شد که در مایه بیات ترک بصورت آواز و بدون ساز اجرا نموده اند و بسیار دلنشین است توصیه می کنم حتما با گوش جان نیوش فرمایید.