گنجور

داغ تنهایی

آن قدر با آتش دل ساختم تا سوختم
بی‌تو ای آرام جان یا ساختم یا سوختم
سردمهری بین که کس بر آتشم آبی نزد
گرچه همچون برق از گرمی سراپا سوختم
سوختم اما نه چون شمع طرب در بین جمع
لاله‌ام کز داغ تنهایی به صحرا سوختم
همچو آن شمعی که افروزند پیش آفتاب
سوختم در پیش مه‌رویان و بی‌جا سوختم
سوختم از آتش دل در میان موج اشک
شوربختی بین که در آغوش دریا سوختم
شمع و گل هم هرکدام از شعله‌ای در آتشند
در میان پاکبازان من نه تنها سوختم
جان پاک من رهی خورشید عالم‌تاب بود
رفتم و از ماتم خود عالمی را سوختم

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: تبیان

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

آن قدر با آتش دل ساختم تا سوختم
بی‌تو ای آرام جان یا ساختم یا سوختم
هوش مصنوعی: مدت زیادی را با عشق و دلمشغولی‌ام گذراندم، آن‌قدر که بدون تو، از شدت عشق و تنهایی به آتش دلم دچار شدم. یا به خاطر تو زنده ماندم یا این عشق مرا نابود کرد.
سردمهری بین که کس بر آتشم آبی نزد
گرچه همچون برق از گرمی سراپا سوختم
هوش مصنوعی: در اینجا شخصی از بی‌توجهی و سردی دیگران نسبت به خود شکایت می‌کند. او احساس می‌کند که در آتش عشق می‌سوزد، اما هیچ‌کس به او کمک نمی‌کند یا به فکر او نیست. حتی اگر از شدت سوزش و حرارت در حال سوختن باشد، کسی نیست که به او آب بدهد و او را نجات دهد.
سوختم اما نه چون شمع طرب در بین جمع
لاله‌ام کز داغ تنهایی به صحرا سوختم
هوش مصنوعی: نسوخته‌ام مثل شمعی که در جمع می‌سوزد و شادی را پخش می‌کند، بلکه مانند لاله‌ای‌ام که به خاطر درد تنهایی‌ام در بیابان شعله‌ور شده‌ام.
همچو آن شمعی که افروزند پیش آفتاب
سوختم در پیش مه‌رویان و بی‌جا سوختم
هوش مصنوعی: مانند شمعی که در برابر آفتاب روشن می‌شود، من در مقابل زیبایی‌های روی مهتاب سوختم و بی‌جهت سوختم.
سوختم از آتش دل در میان موج اشک
شوربختی بین که در آغوش دریا سوختم
هوش مصنوعی: در میان اشک‌های تلخ و ناامیدی‌ام، به شدت دلم می‌سوزد و احساس می‌کنم که در آغوش دریا به فنا رفته‌ام.
شمع و گل هم هرکدام از شعله‌ای در آتشند
در میان پاکبازان من نه تنها سوختم
هوش مصنوعی: شمع و گل هر دو از آتش می‌سوزند، اما من در میان انسان‌های پاکباز به شکل دیگری سوخته‌ام.
جان پاک من رهی خورشید عالم‌تاب بود
رفتم و از ماتم خود عالمی را سوختم
هوش مصنوعی: روح پاک من، راهی به سوی خورشید درخشان داشت و من به خاطر اندوه و غم خود، جهانی را به آتش کشیدم.

خوانش ها

داغ تنهایی به خوانش زهره لطیفی
داغ تنهایی به خوانش عندلیب
داغ تنهایی به خوانش نازنین بازیان

حاشیه ها

1388/10/27 20:12
نگین شکروی

بادرودوسپاس فراوان
دربیت دوم "سردمهری بین که کس بر..."ودر بیت پنجم "شوربختی" ودربیت ششم "هرکدام ازشعله ای..." صحیح است.
---
پاسخ: با تشکر، طبق فرموده اصلاح شد.

1392/09/14 18:12
علی میراحمدی

اگر تو سوختی، من جزغاله شدم.

1392/09/19 23:12
مشتاق

استاد اکبر گلپا ، در دستگاه بیات ترک ، بینظیر اجرا کردند .

1394/04/29 06:06
احمد

در بیت دوم شمع به جای برق صحیح می باشد " گر چه همچون شمع از گرمی سراپا سوختم"

1395/08/13 13:11
آرمان

یاد استاد ابراهیم شریف‌زاده گرامی باد که ایشون هم این شعر رو با سوز دل خوندن.
پیوند به وبگاه بیرونی

1396/12/28 20:02
امیرابوالفضل عباسیان

باعرض سلام و خسته نباشید
راجع نظر دوست عزیزمان احمد آقاباید بگم نه همان برق درست هست به دو دلیل:
اولا شمع سراپانمی سوزد مثلا ممکن است اصلا نیمه سوخته خاموش شود و تا ته نسوزد و از آن گذشته شمع از گرمای خودش نیست که می سوزد باید مشتعلش کرد به زبان ساده باید آتش بر سر یا همان نخش زد تا مشتعل گردد
در حالی که برق هم از گرمای خودش میسوزد و هم اینکه بیکباره و تمام می سوزد

1403/05/23 12:07
XYusufi

به تازگی خانم فائزه زارع رفیع چند بیتی از این غزل رو با آهنگسازی آقای جواد شاهی اجرا کردند، فکر می‌کنم در دستگاه ابوعطا باشه  که بسیار زیبا و گوشنواز است.