گنجور

ماجرای اشک

تابد فروغ مهر و مه از قطره‌های اشک
باران صبحگاه ندارد صفای اشک
گوهر به تابناکی و پاکی چو اشک نیست
روشندلی کجاست که داند بهای اشک ؟
ماییم و سینه‌ای که بود آشیان آه
ماییم و دیده‌ای که بود آشنای اشک
گوش مرا ز نغمهٔ شادی نصیب نیست
چون جویبار ساخته‌ام با نوای اشک
از بس که تن ز آتش حسرت گداخته است
از دیده خون گرم فشانم به جای اشک
چون طفل هرزه‌پوی به هرسوی می‌دویم
اشک از قفای دلبر و من از قفای اشک
دیشب چراغ دیده من تا سپیده سوخت
آتش فتاد بی‌تو به ماتم‌سرای اشک
خواب‌آور است زمزمه جویبارها
در خواب رفته بخت من از های‌های اشک
بس کن رهی که تاب شنیدن نیاوریم
از بس که دردناک بود ماجرای اشک

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: تبیان

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

خوانش ها

ماجرای اشک به خوانش زهره لطیفی
ماجرای اشک به خوانش عندلیب
ماجرای اشک به خوانش نازنین بازیان

حاشیه ها

1388/10/27 21:12
نگین شکروی

بادرودوسپاس فراوان
بیت سوم بدینصورت است:
ماییم وسینه ای که بود آشیان آه
ماییم ودیده یی که بود آشنای اشک
همچنین لطفا"دربیت هفتم " من تا" نوشته شود
---
پاسخ: با تشکر، طبق فرموده اصلاح شد.

1389/12/07 16:03
توحید بهجتی

در بیت ششم بنظر میاد می دوم درست باشد

1391/02/06 17:05
علی معینی

با سلام و درود فراوان/به نظر میرسد در بیت هفتم.مصراع دوم،آتش فتاد صحیح باشد.نه آتش افتاد!!!!
موفق و پیروز باشید...

1391/09/23 12:11
سید حسن هاشمی

در بیت ششم « به هر » در بیت آخر « از بس که»صحیح تر است

1392/03/08 09:06

با سلام و خدا قوت به شمایان..
مصراع دو از بیت هفت: آتش "فتاد"..
سپاس فراوان..

1395/08/13 06:11
محمد محمدی

با عرض سلام و مراتب ادب
در مصرع : آتش افتاد بی تو بماتم سرای اشک
باید آتش فتاد باشد
زیرا اگر "اتش افتاد" باشد ، اگر همزه وصل خوانده شود وزن می شود :
فاعلاتن....
و اگر قطع خوانده شود وزن می شود :
مفعولن....
و فقط با فتاد وزن مفعول فاعلات....
می شود ، درود.

1395/08/13 20:11
محمد محمدی

با سلام مجدد
دوباره در همین مصرع :
آتش افتاد بی تو بماتم سرای اشک
ما در رسم الخط فارسی باء متصل حرف ربط نداریم ، باء متصل مال حرف جر عربیست ، باید هاء در فارسی به باء متصل شود :
به ماتم سرای....

1396/01/02 20:04
منصورعقیلی

بهتره در مصرع آخر فعل است بکار برود بجای بود...

1396/08/12 23:11
سیدمحمد

در پاسخ به جناب منصور عقیلی
کلمه ای که فرمودید "بُوَد" هست. در ضمن "است" با وزن شعر سازگاری ندارد .
با احترام