رهی معیری » ابیات پراکنده » سایهٔ هما

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چشم تو نظر بر من بی‌مایه فکنده است</p></div>
<div class="m2"><p>بر کلبهٔ درویش هما سایه فکنده است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از خانهٔ دل مهر تو روشنگر جان شد</p></div>
<div class="m2"><p>این سرو سهی سایه به همسایه فکنده است</p></div></div>

نیرنگ نسیم

چشم تو نظر بر من بی مایه فکنده است
بر کلبه درویش هما سایه فکنده است
از خانه دل مهر تو روشنگر جان شد
این سرو سهی سایه به همسایه فکنده است

هوش مصنوعی: در این شعر بیان شده است که عشق معشوق به فرد بی‌نوا توجه کرده و سایه‌اش بر کلبه‌ درویش افتاده است. همچنین، مهر و محبت معشوق باعث روشنی دل او شده و او را زنده کرده است. در نهایت، سایه سبز و زیبای این معشوق بر همسایه‌های دیگری نیز تاثیر گذاشته است.

به اقتفای خواجه

سایهٔ هما

هوش مصنوعی: چشم تو با نگاهش به من بی‌اهمیت، سایه‌ای بر کلبهٔ درویش افکنده است.

چشم تو نظر بر من بی‌مایه فکنده است

بر کلبهٔ درویش هما سایه فکنده است

هوش مصنوعی: خانه دل من به خاطر عشق تو روشن شده است، این سرو بلند هم سایه‌ای بر سر همسایه‌اش انداخته است.

از خانهٔ دل مهر تو روشنگر جان شد

این سرو سهی سایه به همسایه فکنده است

سایهٔ هما

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها