رفیق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>نه حسن تو ای جان جهان می ماند</p></div>
<div class="m2"><p>نه عشق من سوخته جان می ماند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>حسن تو و عشق من همین امروز است</p></div>
<div class="m2"><p>فرداست که نه این و نه آن می ماند</p></div></div>

شمارهٔ ۸

نه حسن تو ای جان جهان می ماند
نه عشق من سوخته جان می ماند
حسن تو و عشق من همین امروز است
فرداست که نه این و نه آن می ماند

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به این نکته اشاره دارد که نه زیبایی و حسن محبوب و نه عشق او برای همیشه باقی می‌ماند. آنچه اهمیت دارد تنها لحظه حال است، زیرا آینده هیچ‌کدام از این‌ها را حفظ نخواهد کرد.

شمارهٔ ۶

شمارهٔ ۷

هوش مصنوعی: نه زیبایی تو در این جهان باقی می‌ماند و نه عشق من که جان را می‌سوزاند.

نه حسن تو ای جان جهان می ماند

نه عشق من سوخته جان می ماند

هوش مصنوعی: زیبایی تو و احساس عشق من حالا وجود دارد، اما فردا نه تو باقی خواهی ماند و نه این عشق.

حسن تو و عشق من همین امروز است

فرداست که نه این و نه آن می ماند

شمارهٔ ۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده