رفیق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کس همچو من از زمانه ناکام نشد</p></div>
<div class="m2"><p>ناکام کسی چو من ز ایام نشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>یکشب به مراد دل من روز نگشت</p></div>
<div class="m2"><p>یک روز به کام دل من شام نشد</p></div></div>

دیوان رفیق اصفهانی به کوشش احمد کرمی - احمد کرمی - تصویر ۲۵۷

شمارهٔ ۷

کس همچو من از زمانه ناکام نشد
ناکام کسی چو من ز ایام نشد
یکشب به مراد دل من روز نگشت
یک روز به کام دل من شام نشد

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از ناکامی و ناتوانی خود در دستیابی به آرزوها و خواسته‌ها سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که هیچ‌کس به اندازه او از زندگی نامید نشده و حتی یک شب هم نتوانسته به آرزوی دلش برسد. به عبارتی، زمان هیچ روزی به نفع او نبوده و همواره با شکست مواجه شده است.

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به اندازه من از دنیا ناموفق نبوده است، و هیچ‌کس دیگر هم به اندازه من از روزگار رنج نکشیده است.

کس همچو من از زمانه ناکام نشد

ناکام کسی چو من ز ایام نشد

هوش مصنوعی: یک شب خواسته‌ها و آرزوهایم برآورده نشد و یک روز هم به آنچه دوست داشتم نرسید.

یکشب به مراد دل من روز نگشت

یک روز به کام دل من شام نشد

شمارهٔ ۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده