رفیق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>غم نیست اگر به تیغ کین می کشدم</p></div>
<div class="m2"><p>بهر غیرم می کشد این می کشدم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از کشته شدن باک ندارم اما</p></div>
<div class="m2"><p>این می کشدم که اینچنین می کشدم</p></div></div>

شمارهٔ ۱۴

غم نیست اگر به تیغ کین می کشدم
بهر غیرم می کشد این می کشدم
از کشته شدن باک ندارم اما
این می کشدم که اینچنین می کشدم

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که شاعر از مرگ و کشته شدن ابایی ندارد، اما ناراحتی او از این است که این مرگ نه به خاطر خود او، بلکه به خاطر دیگران و به وسیله کینه و دشمنی انجام می‌شود. او به نوعی به عمق احساسات و تبعات این کشتن حساس است و از نحوه‌ی کشته شدنش، از این نظر ناراحت است.

شمارهٔ ۱۲

شمارهٔ ۱۳

هوش مصنوعی: اگر به خاطر کینه مرا بکشند، غم نخواهم خورد؛ زیرا این عشق برای کسی دیگر است که مرا به چنین حالتی می‌کشاند.

غم نیست اگر به تیغ کین می کشدم

بهر غیرم می کشد این می کشدم

هوش مصنوعی: من از به کشتن رفتن ترسی ندارم، اما از این ناراحتم که به این شکل می‌میرم.

از کشته شدن باک ندارم اما

این می کشدم که اینچنین می کشدم

شمارهٔ ۱۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده