رفیق اصفهانی » دیوان اشعار » مفردات » شمارهٔ ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جور کن کز بازوی پرزور و طبع پرغرور</p></div>
<div class="m2"><p>ایزدت بیهوده اسباب جهان کاری نکرد</p></div></div>

شمارهٔ ۸

جور کن کز بازوی پرزور و طبع پرغرور
ایزدت بیهوده اسباب جهان کاری نکرد

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که با تکیه بر قدرت و طبع بلند خود، خداوند هیچ چیز بیهوده و بدون هدف در جهان خلق نکرده است. او به ما یادآوری می‌کند که هر چیزی در جهان دلیلی دارد و به طور ناخواسته به وجود نیامده است.

شمارهٔ ۶

شمارهٔ ۷

هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ و توانا، با وجود قدرت و طبیعت پربهات، تنها به خاطر بدی‌های خودت، دنیای بیهوده و بی‌فایده‌ای را برای خود فراهم نکن.

جور کن کز بازوی پرزور و طبع پرغرور

ایزدت بیهوده اسباب جهان کاری نکرد

شمارهٔ ۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده