هوش مصنوعی: کجاست کسی که پیامی از دل بگوید و احساسی را منتقل کند؟ کجاست آن که بتواند به انسانی که روحش پژمرده شده، حیات و انرژی ببخشد؟

هوش مصنوعی: نسیم خوشی که عطر گل را به بلبل منتقل می‌کند، چه کسی می‌تواند مانند مسیح این توانایی را داشته باشد که ناتوانی را به قوت برساند؟

هوش مصنوعی: عشقم نشانه‌هایی از خود را به من می‌دهد و از طرف من نیز بی‌نام و نشانی به یارم می‌فرستد.

هوش مصنوعی: یک مرغی که در قفس گرفتار شده، صدای شوقش را به مرغ دیگری که هم‌جنس اوست و در آزادی زندگی می‌کند، می‌رساند. این صدا از ناتوانی و محدودیت او ناشی می‌شود، ولی هنوز امید و آرزوی پرواز و آزادی را در دل دارد.

هوش مصنوعی: دو نامه نوشته‌ام، یکی درباره شکرگزاری و دیگری درباره گلایه. به او بگو چگونه هر یک از این نامه‌ها را به او برسانم.

هوش مصنوعی: شخصی که روحش شیرین است، محبت و توجهش از من پنهان است و می‌خواهد به او چیزی را به طور مخفی برساند.

هوش مصنوعی: کسی که در حال نادیده گرفتن من است، حال و وضعیت من را به خوبی متوجه می‌شود و به او آشکار می‌سازد.

هوش مصنوعی: اگر کسی نتواند پیام را مستقیماً به او برساند، می‌تواند آن را به نگهبان بدهد تا او به او برساند.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم داستان عشق و شوق خود را از کاشان به اصفهان و به دوستان اصفهانی‌ام منتقل کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر وفاداری، آیا درست است که دلی را که هر لحظه تحت فشار و آزار آسمان است تحمل کنی؟

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند پیامی از دوستان به او برساند و هیچ‌کس نمی‌تواند سلامی از آشناها به او بگوید.

هوش مصنوعی: با اراده و تلاش، آن عشق و شوق به وطن می‌تواند انسان را به سوی دیار خود بکشاند و با نعمت دعوت، او را به خانه و کاشانه‌اش برساند.

هوش مصنوعی: کسی مانند خضر نمی‌تواند راهی را که گم شده نشان دهد و به کاروانی که در بغل آن است، برساند.

هوش مصنوعی: کسی که به شدت تشنه است و جانش به لبش رسیده، باید به آب زندگی و عمر ابدی برسد.