رفیق اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کی به حسن آن که پریچهره و مهوش باشد</p></div>
<div class="m2"><p>چو تو دلخواه بود یا چو تو دلکش باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>توئی آن تازه خط امروز که از رشک به خون</p></div>
<div class="m2"><p>چهره ی لاله رخان از تو منقش باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>کارم از کاکل تو تا بکی آشفته شود</p></div>
<div class="m2"><p>حالم از زلف تو تا چند مشوش باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>تا کی از اشکم و تا چند ز آهم شب و روز</p></div>
<div class="m2"><p>دیده پر آب بود، سینه پر آتش باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>سر ز سنگ ستم و تیغ جفایت نکشم</p></div>
<div class="m2"><p>کانچه از دست تو آید به سرم خوش باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>نرسد گر به عنان فرست دست رفیق</p></div>
<div class="m2"><p>سرش این بس که ترا بر سم ابرش باشد</p></div></div>

شمارهٔ ۷۰

کی به حسن آن که پریچهره و مهوش باشد
چو تو دلخواه بود یا چو تو دلکش باشد
تویی آن تازه خط امروز که از رشک به خون
چهره ی لاله رخان از تو منقش باشد
کارم از کاکل تو تا بکی آشفته شود
حالم از زلف تو تا چند مشوش باشد
تا کی از اشکم و تا چند ز آهم شب و روز
دیده پر آب بود سینه پر آتش باشد
سر ز سنگ ستم و تیغ جفایت نکشم
کانچه از دست تو آید به سرم خوش باشد
نرسد گر به عنان فرست دست رفیق
سرش این بس که ترا بر سم ابرش باشد

شمارهٔ ۶۸

شمارهٔ ۶۹

کی به حسن آن که پریچهره و مهوش باشد

چو تو دلخواه بود یا چو تو دلکش باشد

توئی آن تازه خط امروز که از رشک به خون

چهره ی لاله رخان از تو منقش باشد

کارم از کاکل تو تا بکی آشفته شود

حالم از زلف تو تا چند مشوش باشد

تا کی از اشکم و تا چند ز آهم شب و روز

دیده پر آب بود، سینه پر آتش باشد

سر ز سنگ ستم و تیغ جفایت نکشم

کانچه از دست تو آید به سرم خوش باشد

نرسد گر به عنان فرست دست رفیق

سرش این بس که ترا بر سم ابرش باشد

شمارهٔ ۶۹

اطلاعات