رفیق اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>با غیر دیدم آن صنم سیم ساق را</p></div>
<div class="m2"><p>از رشک بر وصال گزیدم فراق را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>زینسان که هفت عضو من از تاب عشق سوخت</p></div>
<div class="m2"><p>آهم عجب نسوزد اگر نه رواق را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>خوش آنکه بینمش ز مه روی خود به من</p></div>
<div class="m2"><p>صبح وصال ساخته شام فراق را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>شوقش چنین که بسته زبانم به پیش او</p></div>
<div class="m2"><p>گویم به او چگونه غم اشتیاق را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>کارم فتاده است بشوخی که در ازل</p></div>
<div class="m2"><p>نشنیده است نام وفا و وفاق را</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>....که گفتت که پیشه کن</p></div>
<div class="m2"><p>با من نفاق را و بغیر اتفاق را</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>ساقی بیار ساغر می تا دمی رفیق</p></div>
<div class="m2"><p>شیرین کند ز باده ی تلخت مذاق را</p></div></div>

شمارهٔ ۶

با غیر دیدم آن صنم سیم ساق را
از رشک بر وصال گزیدم فراق را
زینسان که هفت عضو من از تاب عشق سوخت
آهم عجب نسوزد اگر نه رواق را
خوش آنکه بینمش ز مه روی خود به من
صبح وصال ساخته شام فراق را
شوقش چنین که بسته زبانم به پیش او
گویم به او چگونه غم اشتیاق را
کارم فتاده است بشوخی که در ازل
نشنیده است نام وفا و وفاق را
که گفتت که پیشه کن
با من نفاق را و بغیر اتفاق را
ساقی بیار ساغر می تا دمی رفیق
شیرین کند ز باده ی تلخت مذاق را

شمارهٔ ۴

شمارهٔ ۵

با غیر دیدم آن صنم سیم ساق را

از رشک بر وصال گزیدم فراق را

زینسان که هفت عضو من از تاب عشق سوخت

آهم عجب نسوزد اگر نه رواق را

خوش آنکه بینمش ز مه روی خود به من

صبح وصال ساخته شام فراق را

شوقش چنین که بسته زبانم به پیش او

گویم به او چگونه غم اشتیاق را

کارم فتاده است بشوخی که در ازل

نشنیده است نام وفا و وفاق را

با من نفاق را و بغیر اتفاق را

ساقی بیار ساغر می تا دمی رفیق

شیرین کند ز باده ی تلخت مذاق را

شمارهٔ ۵

اطلاعات