هوش مصنوعی: کیست این کسی که از غم و غیرت، چین و چروک بر پیشانی‌اش نشسته است؟ این غیرت و شجاعت که همچون بازیچه‌ای در دستان اوست، به کیست تعلق دارد؟

هوش مصنوعی: این کیست که زیر ضربه‌ی ظلم و ستم قرار دارد و مانند اسبی مستاصل به زمین افتاده است؟

هوش مصنوعی: این فرد تیرکمان به دست گرفته و به‌دنبال شکار دل‌هاست، حالا باید ببینیم که این آهنگ عشق چه کسی را نشانه گرفته است.

هوش مصنوعی: این دختر که قامتش چون سرو است، چه کسی است که به او حسادت می‌ورزد و این غیرت و غبطه به چه کسی تعلق دارد؟

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نه عشق و محبت به کسی وجود دارد و نه اعتقاد و دین واقعی در دل، و این درد و مشکل دل ناشی از بلای دین کجا است. در واقع، شاعر به این مسئله اشاره دارد که در دل انسان تشتت و بی‌نظمی‌ای وجود دارد که به دین و ایمان او آسیب رسانده است.

هوش مصنوعی: آه بلند من از غم او به آسمان بلند شد، اما نمی‌دانم این آه از چه کسی است.

هوش مصنوعی: تنها من نیستم که از او چنین دل‌زده و افسرده‌ام؛ کسی که از او چنین حالتی ندارد، کیست؟

هوش مصنوعی: هر جا که دوست ویژگی‌های او را تعریف کرده، آن کسی که چیزی نگفته، کیست که شایسته تحسین باشد؟