رفیق اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>نه ماه من ز پری رسم دلبری آموخت</p></div>
<div class="m2"><p>که رسم دلبری از ماه من پری آموخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>فغان از آن مه نامهربان که استادش</p></div>
<div class="m2"><p>نه مهرورزی و نه بنده پروری آموخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>به کودکیش همه مشق جور کیشی داد</p></div>
<div class="m2"><p>به طفلیش همه درس ستمگری آموخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>ندانم از چه نیاموخت طرز دلداری</p></div>
<div class="m2"><p>معلمی که به او طور دلبری آموخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>رفیق تا به ره او سر نیاز نهاد</p></div>
<div class="m2"><p>به سروران جهان سروری آموخت</p></div></div>

شمارهٔ ۳۳

نه ماه من ز پری رسم دلبری آموخت
که رسم دلبری از ماه من پری آموخت
فغان از آن مه نامهربان که استادش
نه مهرورزی و نه بنده پروری آموخت
به کودکیش همه مشق جور کیشی داد
به طفلیش همه درس ستمگری آموخت
ندانم از چه نیاموخت طرز دلداری
معلمی که به او طور دلبری آموخت
رفیق تا به ره او سر نیاز نهاد
به سروران جهان سروری آموخت

شمارهٔ ۳۱

شمارهٔ ۳۲

نه ماه من ز پری رسم دلبری آموخت

که رسم دلبری از ماه من پری آموخت

فغان از آن مه نامهربان که استادش

نه مهرورزی و نه بنده پروری آموخت

به کودکیش همه مشق جور کیشی داد

به طفلیش همه درس ستمگری آموخت

ندانم از چه نیاموخت طرز دلداری

معلمی که به او طور دلبری آموخت

رفیق تا به ره او سر نیاز نهاد

به سروران جهان سروری آموخت

شمارهٔ ۳۲

اطلاعات