هوش مصنوعی: امشب که ماه کامل شده، صدای آهم به آسمان می‌رسد. اگر این صدا به من نرسد، شاید دیگر به ماه هم نرسد.

هوش مصنوعی: چشم من به خاطر زیبایی تو خوابش نمی‌برد، ای ماه! تو گواه من هستی که امشب در این حالت به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: دیشب نگاهی از تو دیدم که باعث حسرت نگاه من شده است و اکنون این حسرت را در شب حاضر تجربه می‌کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌گناهی تو، من دیشب از مجلس طرد شدم. امشب به جمع برگشته‌ام و بابت این موضوع عذرخواهی می‌کنم.

هوش مصنوعی: هر شب در مجالس تو حضور داشتم، اما امشب نمی‌دانم چرا راهی به آنجا ندارم.

هوش مصنوعی: اگر در روز عبادت و بندگی با تو صحبت کنم، گناه من این شب خواهد بود.

هوش مصنوعی: پرنده سحری از صدای غمگینی صبحگاهی ناله می‌کند و در دل شب به غم و اندوهش می‌افزاید.