هوش مصنوعی: زندان‌بانان در ظلمت و سختی، به خود گفتند که در این قفس بیچاره شده‌اند.

هوش مصنوعی: شب که آمد، راه دیدن بسته شد و ما مجبوریم دوباره برگردیم، چون راهی برای ادامه نیست.

هوش مصنوعی: زمین و دیوارها از سنگ ساخته شده‌اند و همه جا حس فشار و محدودیت وجود دارد. فضای زندگی، دل‌ها و فرصت‌ها تنگ و محدود شده‌اند.

هوش مصنوعی: در نهایت، نتیجه کارهای نادرست و بد به خوبی نمی‌انجامد و جز دردسر و عواقب تلخ، چیز دیگری به دنبال ندارد.

هوش مصنوعی: نتیجه خونریزی و ایجاد فتنه این است که خود فتنه‌ای بزرگتر بوجود خواهد آمد.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، دیگر نمی‌توانستم چیزی جز خون را در چشمانم ببینم، از شدت خشم.

هوش مصنوعی: من هرگز او را نخواهم بخشید، چون در موقعیتی که نیاز به کمک داشت، از من خواست، اما اگر زمانه بر من سخت بگیرد، حقش است.

هوش مصنوعی: از کارهای گذشته خود پشیمانم، اما چه فایده‌ای دارد، چون آتش را روشن کرده‌ام، تنها دودی به جا مانده است.

هوش مصنوعی: اگر چشمانم به خواب بروند، گاهی طنابی را می‌بینم که دراز شده و به من نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: شب پر از ترس و درد و کابوس است، در حالی که صبح بیداری با آتش و عذاب خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: چرا با دنیا درشت و بی‌باک برخورد می‌کنم، در حالی که واقعیت‌های آشکار را پنهان می‌کنم؟

هوش مصنوعی: در آغازین لحظه، اشتباهات و کارهای ناپسند من آشکار شد و دستانم به خاطر این خطاها زخم و آسیب دیده‌اند.

هوش مصنوعی: من به یاد می‌آورم که در آغاز کار، مشت به من می‌گفت که هر قطره خونی که ریخته می‌شود، داستانی از کشتن و نابودی را روایت می‌کند.

هوش مصنوعی: من آن تیغ آلوده را به زمین انداختم و خداوند پاک آن را نمایان کرد.

هوش مصنوعی: من چیزهایی را پنهان کردم و خدا نیز بر اساس آنچه من بافته‌ام، او هم دام خود را بافت.

هوش مصنوعی: در آن شرایط دشوار و در آن لحظه، خداوند ما را مشاهده می‌کرد.

هوش مصنوعی: اگر آسمان به ظلمت و تباهی دچار شود، به محض اینکه این تاریکی را ببیند، خود به سمت آن می‌رود و دچار سیاهی می‌شود.

هوش مصنوعی: کسانی که بر ما شهادت می‌دهند، خودشان باعث تنگنا و مشکلات می‌شوند.

هوش مصنوعی: به خاطر مجازات‌های زمانه، به اینجا آمده‌ام تا هر زمان که پا در این دنیا دارم، ادامه دهم.

هوش مصنوعی: این چشم بی‌پروا باید بسته شود زیرا که باعث آلودگی دل پاک من شده است.

هوش مصنوعی: در اینجا، شخصی احساس می‌کند که یک دشمن نزدیک و خطرناک به او نزدیک می‌شود و او در حال تلاش است تا از خود دفاع کند یا به نوعی واکنشی داشته باشد. این احساس به نوعی اضطراب و ترس از تهدیدی است که در حال نزدیک شدن به اوست.

هوش مصنوعی: اگر از پشت سر مرا بگیرند و دست بندند، مرا به جایی بلند خواهند برد.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که در آن مقام بلند که آسیب را می‌بیند، کسی که قصد آزار دارد، آسیب می‌بیند.

هوش مصنوعی: کسی که به دست آوردن مقام و موقعیت عالی را از راه بی‌احترامی و پستی دیگران انجام دهد، نباید انتظار داشته باشد که چنین سربلندی واقعی و پایدار داشته باشد.

هوش مصنوعی: بدی من که در حال حاضر همدم من است، بعد از مرگ نیز، به عنوان میراثی از من باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: هر کجا که قدم می‌گذارم، در این دنیای تاریک، آن جان‌باخته‌ام در انتظار من است.

هوش مصنوعی: اگر از ترس بخواهم سرم را برگردانم، می‌ترسم که کسی به آرامی به دنبالم بیاید.

هوش مصنوعی: شبی، ناگهان روح بی‌جان من را به دست گرفت و مرا از خودم جدا کرد.

هوش مصنوعی: وقتی او را دیدم، از دیدن او ترسیدم. آن زخم بزرگ بر گردنش کاملاً مشخص بود.

هوش مصنوعی: نشستم و به اطراف نگاه کردم، او هم کنار من نشسته بود و با چشمانش و حرکات دستش به من علامت می‌داد.

هوش مصنوعی: وقتی که به مسیر او قدم گذاشتم، او نیز به همان مسیر آمد و زمانی که من توقف کردم، او هم در جای خود ایستاد.

هوش مصنوعی: زمانی که در بسته بود، کسی نبود که آن را باز کند؛ اما وقتی رفت، دوباره از کجا برگشت و در باز شد.

هوش مصنوعی: در نهایت، نتیجه‌ی این تلاش سخت چه خواهد بود؟ در این تاریکی، با روحی که دارم، باید چه کار کنم؟

هوش مصنوعی: نگاه او چنان معنادار بود که حتی بدون کلام، دل را آگاه کرد، هرچند گوشها چیزی نشنیدند.

هوش مصنوعی: شبی کسی در گوش من به آرامی گفت که مثل من، تو هم باید کفن بپوشی و از دنیا بروی.

هوش مصنوعی: نتیجه کارهای ناپسند انسان مانند کاشتن خار است؛ اگر خاری بکاری، در نهایت خارها رشد می‌کنند و میوه‌ای جز درد و رنج به بار نمی‌آورند.

هوش مصنوعی: مردی با قلب تیره و آشفته، اشتباهاتش او را به راه‌های نادرست هدایت می‌کند و تاریکی‌های درونش او را راهنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: رفیق بدی که با تو همراه است، در حقیقت ارزش کمتری دارد و تنها در کارهای ناپسند با تو همگام است.

هوش مصنوعی: اگر نفس پست و ناپاک تو زحمت و تلاش تو را تباه کند، تو نیز مانند خون، تلاش و زندگی‌ات را در زیر پا می‌گذاری.

هوش مصنوعی: از این مسیر به آرامی و با پای ضعیف عبور نکن، زیرا تنها خون می‌تواند خون را شستشو دهد.