هوش مصنوعی: دیوانه‌ای در جیبش سنگی پنهان کرده بود و روزی در مسیر خود، آن سنگ را به دیواری کوبید.

هوش مصنوعی: از شدت رنج و درد به حالتی در آمده که مانند ماری درهم پیچیده است.

هوش مصنوعی: گروهی برای دادخواهی به سرعت حرکت کردند و دیوانه‌ای را که لباسش را در بر داشت، به شدت مورد تعرض قرار دادند.

هوش مصنوعی: آنها را به سوی قاضی بردند، یکی از آنها مظلوم و ستمدیده بود و دیگری ستمگر.

هوش مصنوعی: بسیاری از مردم درباره دیوانه و داستان‌های او و شکست‌هایش سخنان بی‌معنی و گزاف گفته‌اند.

هوش مصنوعی: او گفت: تنها همین است که باید بر سر بدکاران سنگ بزنید؛ جز این، مزد و punishment برای آن‌ها وجود ندارد.

هوش مصنوعی: دیوانه با شادی به این دنیا می‌خندد و از این وضعیت بد که شامل‌ دادگاه‌ها، قضات و پرونده‌هاست، ابراز نارضایتی و نفرت می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که بسیار از خودش می‌گوید و لاف می‌زند، در واقع می‌دانیم که او از من هم کمتر است و چیزی برای ارائه ندارد.

هوش مصنوعی: اگر کسانی که در این دنیا هستند با فهم و عقل خود چنین رفتار می‌کنند، از دیوانگان چه انتظاری می‌توان داشت؟ دیگر امیدی نیست.

هوش مصنوعی: آنها دور هم جمع شدند و تصمیم گرفتند که با سنگ بر سر دیوانه بزنند.