پروین اعتصامیشمارهٔ ۳۲ - بی پدر
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
بی پدر به خوانش طوبی برزگر
شمارهٔ ۳۲ - بی پدر به خوانش عندلیب
بی پدر به خوانش زهرا بهمنی
شمارهٔ ۳۲ - بی پدر به خوانش فرهاد بشیریان
حاشیه ها
بسیار غم انگیز است
این شعر خود یک کتاب تاریخ از گذشته ایران است.
خیلی پرمفهوم
این شعر حس نوع دوستی و انسان دوستی پروین رو به خوبی به تصویر کشیده.درود به روان پاک این بانوی بزرگ
سلام گنجوربسیارارزنده است.موفق باشید.درعجبم ازاینکه شاعرازیک خانواده مرفه بوده ولی شعرهایش به نفع فقراست...
با سلام
در مصرع دوم از بیت هفتم بجای " طبیبیش " اشتباهآ "طبیبش " تایپ شده بدین معنی که :حتی یک طبیب بر بالینش نیامد و از نظر دستوری نکره است (ونه معرفه ) و نیز وزن شعر اصلاح خواهد شد.
با سپاس
پروین واقعا استاد در بیان واقعیات جامعه بود.آنچه میگفت تجربه او از واقعیات جامعه بود روحش شاد.
خیلی غم انگیزه اما واقعیت جامعه در بیشتر دوران ها می باشد .
خیلی زیباست واقعا من گریه کردم
سیم و زر بود، خدائی گر بود
آه از این آدمیِ دیوپرست
آیا کسی می تواند مصرع اول این بیت آخر رو شرح دهد?
سپاسگزارم
گرامی فاطمه خانم، به نظر می رسد: از مردمان خدا نشناس شکایت میکند که اگر خدارا در نظر داشتند وضع بدین سان رقت انگیز نبود، ما هم با کمک خداشناسان به این فلاکت نمی افتادیم.مردم اگر خدا را در نظر بگیرند از سیم و زر خود به تنگ دستان کمک می کنند.