هوش مصنوعی: بنفشه‌ای که در صبح زود شکوفا شده بود، پژمرده و بی‌حالت شد. باغبان به او گفت که او از چمن دل‌گیر شده و به سرعت سرش را پنهان کرده است.

هوش مصنوعی: او پاسخ داد که ما خیلی زود رفتیم چون همان گل که سریع شکوفا شد، زود هم پژمرده شد.

هوش مصنوعی: اکنون که در حال غروب و شکستگی هستم، تو خودت از سمت باغ برای من سحری خواهی آورد.

هوش مصنوعی: غم و اندوه من از شکست و ناکامی نیست، زیرا که مادر زمانه (یا دنیا) در دوران کودکی من، از روزهای پیری و کهن‌سالی‌اش برایم سخن گفت.

هوش مصنوعی: در زندگی به هیچ‌وجه نباید به راحتی و آرامش خود مطمئن باشی، چرا که سرنوشت ممکن است ناگهان شما را با چالش‌ها و دشواری‌های زیادی مواجه کند که به یک باره به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه چند روزی در باغی نشسته‌ای، باید هزاران سال در آغوش خاک و در زیر زمین استراحت کنی.

هوش مصنوعی: خوش به حال کسی که مانند گل، فقط یک یا دو شب در باغ زندگی نکند و شب‌های زندگیش را به خوبی بشنود و تجربه کند.