گنجور

شمارهٔ ۱۲ - احسان بی ثمر

بارید ابر بر گل پژمرده‌ای و گفت
کاز قطره بهر گوش تو آویزه ساختم
از بهر شستن رخ پاکیزه‌ات ز گرد
بگرفتم آب پاک ز دریا و تاختم
خندید گل که دیر شد این بخشش و عطا
رخساره‌ای نماند، ز گرما گداختم
ناسازگاری از فلک آمد، وگرنه من
با خاک خوی کردم و با خار ساختم
ننواخت هیچگاه مرا، گرچه بیدریغ
هر زیر و بم که گفت قضا، من نواختم
تا خیمهٔ وجود من افراشت بخت گفت
کاز بهر واژگون شدنش برفراختم
دیگر ز نرد هستیم امید برد نیست
کاز طاق و جفت، آنچه مرا بود باختم
منظور و مقصدی نشناسد به جز جفا
من با یکی نظاره، جهان را شناختم

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

خوانش ها

احسان بی ثمر به خوانش طوبی برزگر
احسان بی ثمر به خوانش زهرا شیبانی
شمارهٔ ۱۲ - احسان بی ثمر به خوانش عندلیب

حاشیه ها

1391/03/31 14:05
شادی

شعر واقعا زیبا و گویایی بود
پروین از افتخارات ماست

1391/07/29 16:09
سعیدی

خیلی با احساس بود

1393/06/03 23:09
هدی

با سلام و تشکر
در مصرع دوم ابیات اول و ششم وهفتم بجای "کز" اشتباهآ "کاز"تایپ شده
لطفآ اصلاح بفرمایید

1393/06/03 23:09
هدی

با سلام و تشکر
در مصرع دوم ابیات دوم و ششم وهفتم اشتباهآ بجای " کز " " کاز " تایپ شده
لطفآ اصلاح بفرمایید

1400/08/19 23:11
محمدحسین طبری

ناسازگاری از فلک آمد، وگرنه من

با خاک خوی کردم و با خار ساختم

فوق العاده است

 

 

 

 

 

1401/07/23 22:09
مجتبی

سلام و عرض شب بخیر.
در دیوانی که بنده حقیر در دست دارم بعد از بیت سوم این بیت میباشد:


پژمرده بود تازه گلی دوش وقت صبح
من دیدم این معامله و رنگ باختم.


لیک این بیت گویا جا افتاده. سپاس

1401/12/08 17:03
سفید

 

ناسازگاری از فلک آمد وگرنه من

با خاک خوی کردم و با خار ساختم...

.

من با یکی نظاره جهان را شناختم...