هوش مصنوعی: ای موجود تاریکی که جهان را فریب می‌دهی، نرود مار فسا از بدی آخر مار.

هوش مصنوعی: هر کسی که زهر این مار را بچشد، خواهد مرد و آن کسی که مرده است، دیگر نمی‌تواند زنده شود.

هوش مصنوعی: این کیسه و این مهره‌های افسون را به چشمی گیتی نگر، که آن‌ها را با زور و جادو به شکل جدیدی درمی‌آورند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که باید بنیانی جدید بسازی و از این مسیر و راه که در حال حاضر در آن هستی، دور شوی و به راهی دیگر بروی.

هوش مصنوعی: تو که خدا را پرستش می‌کنی، شایسته نیست که به پرستش بت‌ها روی بیاوری و خود را به کار پرستش مخلوقات درآوری.

هوش مصنوعی: از خود فاصله بگیر و به اصلاح خود بپرداز، چون در پی خودسازی هستی، آتش در دامن خود به وجود می‌آوری و دچار دردسر می‌شوی.

هوش مصنوعی: اگر تو در حال حاضر بی‌پرید و کم‌فکر هستی، اگر روزی پرواز کنی، از عشق و زیبایی‌های آن سوی آسمان‌ها عبور خواهی کرد.

هوش مصنوعی: ای گل شاداب، چه ناراحت‌کننده است که با چهره‌ی درخشان خود در مکانی با خاری زندگی می‌کنی.

هوش مصنوعی: تو به قدری در خودت غرق شده‌ای که متوجه نیستی این کشتی بی لنگر چطور تو را به جلو می‌برد.

هوش مصنوعی: تلاش کن تا فکر و خردت را به کار بگیری، زیرا آنچه به تو داده‌اند، باید تمام و کمال از ما گرفته شود.

هوش مصنوعی: کسی که در دل بدی دارد، از چهره و رفتار دیگران نمی‌تواند دوری کند. اگر تو هم از آن چهره دوری کنی، چه چیز بهتر از این می‌تواند باشد؟

هوش مصنوعی: زندگی پر از خطر است و تو در حال لذت‌بردن، در حالی که شیطان گرسنه در کمین است و باغ تو آماده برداشت می‌باشد.

هوش مصنوعی: در نهایت، درد و رنجی که به آن دچار خواهی شد تو را خواهد سوزاند و در پایان، این راهنما تو را به بی‌راهه خواهد کشاند.

هوش مصنوعی: سیب برای دیگران قابل خوردن است، اما برای تو تنها سنگ باقی مانده است. سود را دیگران می‌برند، اما برای تو فقط ضرر باقی مانده است.

هوش مصنوعی: اگر تو توانایی تشخیص شعبده را از معجزه داشته باشی، این جادوگر نمی‌تواند تو را فریب دهد.

هوش مصنوعی: هیچ وقت زخم خنجر به اندازه‌ی درد سوزن نیست و سوزن نمی‌تواند به اندازه‌ی خنجر آسیب برساند.

هوش مصنوعی: دامن روح به خاطر رفتارهای ناپسند لکه‌دار شده، گاهی به بوی خوش مشک و گاهی به بوی دل‌انگیز عنبر آغشته می‌شود.

هوش مصنوعی: در آن زمان که خداوند حاکم و فرمانروا شد، دیگر هیچ کس دیگری در آنجا جای نخواهد گرفت.

هوش مصنوعی: روح علم و دانش به قدری عظیم و زنده است که هیچ‌کس نمی‌تواند با امکانات مادی و جسمی خود به بزرگی و ماندگاری آن برسد. نه خضر با طول عمرش و نه اسکندر با قدرت و تسلطش نمی‌توانند در برابر شدت و جاودانگی روح علم و دانش قرار بگیرند.

هوش مصنوعی: از ادب و آداب رفتار بپرس، نه از خانواده و دارایی. از هنر و استعداد صحبت کن، نه از پدر و مادر.

هوش مصنوعی: خود را این‌گونه نابود نکن، زیرا جان باارزش و گرانبهایی داری که از هر چیزی برایت عزیزتر است.

هوش مصنوعی: سرنوشت به طور آزاد و بی‌وقفه در جریان است و تو در میانهٔ این بازی زمان، همچون برقی که به سرعت می‌گذرد، در حال غفلت و دراز کشیده‌ای.

هوش مصنوعی: تیره‌روانی که به خاطر جهل یا خودبینی به اشتباه می‌افتد، در دریا غرق می‌شود، چه در آنجا برود یا نرود.

هوش مصنوعی: تو ضرر کردی و هنوز هم امیدوار هستی که مشک تو از چین بیاید و پارچه‌ات از ششتر.

هوش مصنوعی: اگر تو چیزی در دست نداری که بتوانی از آن بهره‌ای کسب کنی، بهتر است که دیگران تلاش کنند و از فرصتها بهره‌برداری کنند.

هوش مصنوعی: تو مانند موری نیستی که پرندگان به تو حمله کنند و تو مانند پرنده‌ای نیستی که بچه‌ها بخواهند تو را بگیرند یا زخم کنند.

هوش مصنوعی: سالکان به میدان نرفتند و عاقلان از هیچ پیاله‌ای باده ننوشیدند.

هوش مصنوعی: اگر نام و نشان خود را بر شیطان بگذاری یا نه، در هر صورت، شمع شب خود را در برابر بادهای شدید ناراحت نکن.

هوش مصنوعی: چشم‌هایی که فقط به ظاهر چیزها توجه دارند، عقل را نادیده می‌گیرند و به پایین می‌کشند. همچنین، این نوع نگاه، روح را تحت فشار قرار می‌دهد و افراد را ناتوان و بی‌روح می‌کند.

هوش مصنوعی: شما مانند پرنده‌ای بی‌تجربه هستید که در این باغ زیبا گرفتار شده‌اید.

هوش مصنوعی: ای پرندهٔ خوشحال، اگر از لانه‌ات سر بیرون بی‌آوری، خطر دام‌ها را ببینی.

هوش مصنوعی: این کبوتر که می‌بینی، به طرز عجیبی به دام افتاده و از پرواز آزاد خود محروم شده است.

هوش مصنوعی: ای شیر دل، زنجیرها را پاره کن و آزاد شو، ای پرنده خوشبختی، از قفس پرواز کن.

هوش مصنوعی: اگر روشنی و روشنگری به دل خود بیفزایی، در این صورت نور و روشنایی فکر تو از نور خورشید هم بیشتر خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر گوهر تو پاک باشد، هیچ آلودگی نمی‌تواند به دامن تو بچسبد.

هوش مصنوعی: مقام و رتبه‌ی انسانی در واقع به ارزش وجودی او بستگی دارد. اگر این مقام به نوعی از بین برود یا کم رنگ شود، دیگر هیچ فایده‌ای از آن رتبه و مقام جالب نخواهد بود.

هوش مصنوعی: پروانه در آتش سوخت و در همان زمان فهمید که تمام وجود ناتوانش تبدیل به خاکستر شده است.

هوش مصنوعی: هر آنچه که در این مزرعه وجود داشت، مانند ملخ و مورچه، همه به یکباره از بین رفتند و در نتیجه این زمین سبز و سرسبز تبدیل به خشکی شده است.

هوش مصنوعی: چند نفر را که در آتش عشق سوخته‌اند، آزار می‌دهی؟ و چند نفر را که دلشان خسته است، زخمی می‌کنی؟

هوش مصنوعی: اگر این دیو انگشتر را از تو بگیرد، دیگر هیچ برتری از سلیمان نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: دل تو با روشنی جانت روشن می‌شود، زیرا این دو همیشه با هم هستند و از یکدیگر جدا نیستند.

هوش مصنوعی: در دل یک گلستان، باغچه‌ای از حکمت وجود دارد که از تمام باغ‌های گلابی، یاسمن و عطر آنها بهتر و باارزش‌تر است.

هوش مصنوعی: در برابر افراد پست و بی‌صلاحیت چه رنج‌هایی می‌کشید، و در جستجوی لقمه‌ای نان، به سمت هر در و گوشه‌ای می‌روید.

هوش مصنوعی: کسی که مهارت و هنر را به دست آورد، هیچگاه نیازمند و بی‌چیز نمی‌شود. و کسی که با تمام دل و جان تلاش کرد، هرگز در تنگنا و فشار قرار نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر پر طاووس را در دست داشته باشی، اما کرکس بخواهد به آن پر دست بیابد، چه فایده‌ای دارد؟ حتی اگر دم کرکس زیبا شود، باز هم آن پر ارزش خاصی ندارد.

هوش مصنوعی: آنچه زمان و سرنوشت به ما آموخت، کارهای بدی بود. هرچقدر هم که تلاش کردیم و درس و مشق را جدی گرفتیم، باز هم به نتیجه‌های ناخوشایند رسیدیم.

هوش مصنوعی: کودک بدون استاد نمی‌تواند درس دانش بیاموزد و انسان‌ها نیز بدون نشانه و راهنما به مقصد نمی‌رسند.

هوش مصنوعی: تن身体 همچون کودکی است و روح مانند دایه‌ای که عقل را می‌توان مادر در نظر گرفت و علم هم به عنوان دخترش محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: دانش و علم ارزشمند است، چه در محیط آشنا و چه در دوری و غریبگی. عود خوش‌بو نیز در هر ظرفی که باشد، عطر و بوی خود را منتشر می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از دل کسی دلجویی کنی، باید از جان و جسم او شروع کنی؛ مانند این که نمی‌توانی طلا را از کورهٔ آهنگر بدون تلاش به دست‌آوری.

هوش مصنوعی: افراد دانا و کاردان به دنبال کسانی که در پی فساد و خرابکاری هستند، نمی‌نشینند و در محافل آنان حضور پیدا نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: آغل (محل نگهداری دام) خیلی از خانه فاصله دارد و چوپان در خواب است. گرگ بزدل در کمین نشسته و گله نیز در حال چراست.

هوش مصنوعی: این محل، جایی برای آسایش دزدان است و گذرگاهی برای غول‌های بیابانی به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: در این جام که مانند گل شقایق است، حسی از غم و درد وجود دارد و در چادر نیلگون آن، تاریکی و غم نهفته است.

هوش مصنوعی: برای برعکس کردن اوضاع و تغییر وضعیت، این پرچم را بلند کرده‌ایم تا این سرزمین که آباد است، ویران شود.

هوش مصنوعی: این خانه‌ای که نه سقف دارد و نه پایه‌ای، به چه کار می‌آید، چه از خشت باشد و چه از مرمر.

هوش مصنوعی: اگر موش از گربه بترسد و بیمار شود، نشان‌دهنده این است که عید و شادی به پایان رسیده است. همچنین اگر شیر لاغر و ضعیف شود، به این معناست که گرگ به خطر نزدیک‌تر می‌شود و اوضاع خطرناک‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: با خلوص و پاکی زندگی کن تا از غم‌های ناپاک دور بمانی و به نیکی رفتار کن تا عذاب بدی‌ها به سراغت نیاید.

هوش مصنوعی: همه اعمال تو به این شکل است و نمی‌توانی از ماه یا ستاره‌ها شکایت کنی.

هوش مصنوعی: زمان مانند زنجیری است که وقتی یکی از حلقه‌هایش پاره شود، هر قسمت از آن به سمت‌های مختلف می‌رود و به هم ریخته می‌شود.