هوش مصنوعی: وای! از شراب محبت تو سرشار شدم، در حالی که از تلخی جدایی به شدت آسیب دیده‌ام.

هوش مصنوعی: بسیاری از تجربیات خوب و بد را در عشق دیده‌ای، حالا بهتر است آرام بنشینی و به نتیجه کار خود فکر کنی.

هوش مصنوعی: فرش را بگستران و فضایی آرام و خصوصی فراهم کن، زیرا این شبستان به ما متعلق است.

هوش مصنوعی: در صبح زود، دعای پاسخ داده شده، زندگی و روز تازه‌ای را برای تو به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: شخصی که آرامش و راحتی او از محبت و وابستگی تو نشأت می‌گیرد، تو گفتی که او به زودی آرام خواهد شد و این واقعاً همین‌طور است.

هوش مصنوعی: هر خواسته‌ای که داری، می‌توانی به آن دست یابی؛ زیرا در جهت درست و موقعیت مناسبی قرار داری.

هوش مصنوعی: وقتی به وصال تو می‌رسم، شب تاریک دوری به روز روشن تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: نگران نباش، از این به بعد خوشحال باش و از هر گونه غمی رها شو.

هوش مصنوعی: مراقب باش که از این به بعد، وقتی دهانم را می‌بوسی، اشتباهی نکن.

هوش مصنوعی: وقتی که زمانش برسد، بوسه و نزدیکی اول اهمیت دارد، و بعد از آن چیزهای دیگر هم اهمیت می‌یابند.

هوش مصنوعی: دل من دیگر درباره ارتباط با دیگران صحبت نمی‌کند و فقط تو را می‌بیند، تو تنها همدم و یار من هستی.

هوش مصنوعی: دوست من، از این به بعد تو همراه من خواهی بود و از محبت و دشمنی دیگران برایم کافی است.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر جستجوی تو گرم و شاداب شده است، چنان که حتی سنگ هم نرم شده است.

هوش مصنوعی: از آن شوخی تو، قلب من به عشق تو کشیده شد و به خوبی برای تو آرزو می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که باغ وصال باز شود، در جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، شادی و خوشی فراوانی وجود دارد.

هوش مصنوعی: از چهره‌ام گل‌ها و لاله‌ها دسته دسته چیده می‌شوند و از علم و دانش به اندازه‌ پسته‌ای شیرینی بند می‌زنند.

هوش مصنوعی: گاهی عشق را با زلف‌های پریشانم بازی می‌کنم و گاهی در گوش دل، سخن‌های پنهانی را زمزمه می‌کنم.

هوش مصنوعی: هرگز ناامید نشو و از من دور نشو، به خاطر این پیوند و دوستی که داریم، از من دور نشو.

هوش مصنوعی: بیا که اگر به وصالت برسم، می‌توانم در باغم گل‌ها را از خارهای تو بکارم.

هوش مصنوعی: دل خوشحالی را به تو نوید می‌دهد، به او بگو که دوباره مانند گذشته مژده‌ای خوش برایش بیاوری.