بخش ۶۹ - تمامی سخن
دگر بار آن بت از خواری پشیمان
شد از جور و ستمگاری پشیمان
نوشت از غایت مهری، که دانی
ضرورت نامهای در مهربانی
بدان آشفتهٔ مسکین فرستاد
به لطف و عذرخواهی وعدها داد
بخش ۶۸ - حکایت: بپرسیدند از محمود غازی:بخش ۷۰ - نامهٔ دهم از زبان معشوق به عاشق: زهی! از جام مهرت مست گشته
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دگر بار آن بت از خواری پشیمان
شد از جور و ستمگاری پشیمان
هوش مصنوعی: بت زیبا پس از دیدن ذلت و苦ی که به دیگران وارد کرده، از ظلم و ستمی که کرده است، احساس پشیمانی میکند.
نوشت از غایت مهری، که دانی
ضرورت نامهای در مهربانی
هوش مصنوعی: او از روی علاقه و محبت نوشت، چون میدانست که نوشتن نامهای در مورد محبت چقدر ضروری است.
بدان آشفتهٔ مسکین فرستاد
به لطف و عذرخواهی وعدها داد
هوش مصنوعی: او به دلسوزی و مهربانی به فردی نابسامان و ناتوان کمک کرد و با احترام از او عذرخواهی نمود و وعدههایی به او داد.