گنجور

بخش ۶۲ - تمامی سخن

چو دید آن عاشق دلسوز خسته
همایون نامهٔ یار خجسته
به جوش آمد دلش از درد و اندوه
رخش چون کاه گشت و غصه چون کوه
ز نو آغاز کرد افغان و زاری
به زاری گفت با باد بهاری

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

چو دید آن عاشق دلسوز خسته
همایون نامهٔ یار خجسته
هوش مصنوعی: وقتی آن عاشق دل‌سوز و خسته نامهٔ خوشحال‌کنندهٔ یار را مشاهده کرد.
به جوش آمد دلش از درد و اندوه
رخش چون کاه گشت و غصه چون کوه
هوش مصنوعی: دلش از درد و اندوه به تنگ آمده و رنگ و رویش مانند کاه تیره شده است، در حالی که غصه‌اش به بزرگی کوه است.
ز نو آغاز کرد افغان و زاری
به زاری گفت با باد بهاری
هوش مصنوعی: با صدای غم‌انگیز و ناله‌آور، فریادی از نو سر می‌دهد و با نسیم بهاری گفتگو می‌کند.