بخش ۵ - در مناجات
ازین گفتن، خدایا، شرم دارم
و زان حضرت به غایت شرمسارم
ز فیض خود دلم پر نور گردان
زبانم را ز باطل دور گردان
ضمیرم را ز معنی بهره ور کن
خیال فاسد از طبعم بدر کن
مرا توفیق نیکو بندگی ده
دلم را زنده دار و زندگی ده
ز خود رایی تبه شد کار ما را
خداوندا، به خود مگذار ما را
گناه هر که در عالم بیامرز
و زان پس اوحدی را هم بیامرز
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ازین گفتن، خدایا، شرم دارم
و زان حضرت به غایت شرمسارم
هوش مصنوعی: از اینکه چنین سخنانی میگویم، خدایا، شرمندهام و از محضر آن بزرگوار به شدت خجالت میکشم.
ز فیض خود دلم پر نور گردان
زبانم را ز باطل دور گردان
هوش مصنوعی: خودت را از الطاف و رحمتهایت پر نور کن و زبانم را از گفتار بیهوده و نادرست دور نگهدار.
ضمیرم را ز معنی بهره ور کن
خیال فاسد از طبعم بدر کن
هوش مصنوعی: اندیشهام را از مفهوم درست پر کن و خیال پلید را از وجودم دور کن.
مرا توفیق نیکو بندگی ده
دلم را زنده دار و زندگی ده
هوش مصنوعی: خداوندا، لطفی کن تا بتوانم به خوبی به تو خدمت کنم. دل مرا شاداب و زنده نگهدار و به من زندگی پرمحتوا عطا کن.
ز خود رایی تبه شد کار ما را
خداوندا، به خود مگذار ما را
هوش مصنوعی: کارهایمان به خاطر خودرأیی خراب و مختل شد. خداوندا، ما را به حال خود نگذار.
گناه هر که در عالم بیامرز
و زان پس اوحدی را هم بیامرز
هوش مصنوعی: هرکس را که در دنیا خطایش را ببخشی، پس اوحدی را نیز ببخش.