هوش مصنوعی: اگر تو کسی هستی که دوست داری در این عالم به عزت و مقام برسی، باید از خواب غفلت بیدار شوی و دست به تلاش و کوشش بزنید.

هوش مصنوعی: با اشک‌هایی که می‌ریزد و بیداری که در دل احساس می‌شود، سخن‌های دل همچون چشمه‌ای به راحتی بر زبان می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی به خواب بروی، برادر، مرگ را فراموش نکن. وقتی که بیدار هستی، نمی‌توانی درگیر مرگ شوی.

هوش مصنوعی: دل شب بیدار و زنده بود، در حالی که جسم خواب‌آلود و بی‌تحرک به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: خواب عمیق و بی‌خبر از زندگی، جان‌های زنده را سرد و بی‌روح می‌کند و به رنگ مردگان در می‌آورد.

هوش مصنوعی: تنها تاریکی شب است که در آن، آب حیات پیدا نمی‌شود.

هوش مصنوعی: آب زندگی فقط زمانی به جریان می‌افتد که از چشمان افرادی که در سحر بیدارند، بریزد.

هوش مصنوعی: شب ما تاریک و طولانی بود و ما تنها مشغول گریه و درخواست کمک بودیم.

هوش مصنوعی: اگر رفیقی داری، شب خویش را به صبح برسان و چهره‌ی آن دوست دل‌نواز را به یاد آر.

هوش مصنوعی: اگر نه، پس چوب خوش‌عطر خود را بر آتش بگذار، چون شب ما پر از ناخوشی است، آن را به شبی خوش تبدیل کن.

هوش مصنوعی: آن که به دنبالش هستی، خریدار توست، پس چرا بی‌خبر و در خواب به سر می‌برى؟ چرا که دوستت بیدار و آگاه است.

هوش مصنوعی: دوست در حال فعالیت و هوشیاری است، در حالی که دشمن خواب است. این زمان فرصتی مناسب است، پس از آن بهره‌برداری کن.

هوش مصنوعی: دوستانی که در کنار ما هستند، بر این باورند که حواس جسم ما دشمن ما هستند و هیچ اعتباری به آن‌ها نمی‌دهند.

هوش مصنوعی: بیدار شو و در خواب این افراد را ترک کن، چشمان و بینش روح خود را باز کن.

هوش مصنوعی: افرادی که در کنار هم نشسته و در جستجوی عمق روح و علم هستند، به گنجینه‌های معنوی دست می‌یابند. در حالی که کسانی که شب‌ها به تفریحات و زندگی‌های superficial مشغولند، تنها به موفقیت‌های ظاهری و مادی می‌رسند.

هوش مصنوعی: اگر به جواهر و ارزش‌های واقعی برسید، باید در روشنایی و آگاهی باشید. فقط با آگاه شدن، می‌توانید به درک و شناخت چیزهای با ارزش دست پیدا کنید.

هوش مصنوعی: مردم وقتی که در آرامش و خلوت خود نشسته‌اند، بینش و دانایی خاصی پیدا می‌کنند که روشنایی افکارشان را همچون نوری در تاریکی درونی‌شان، روشن می‌سازد.