هوش مصنوعی: در گذشته در روم فردی وجود داشت که با سخاوت و جوانمردی میزبان دیگران بود و نان می‌داد.

هوش مصنوعی: کشتی که به دلیل سنگینی و تجهیزاتش لنگر انداخته، در حالتی از ناپایداری به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: در اینجا صحبت از کسی است که آرامش یافته و در حال استراحت است. او در مکانی ثابت و مطمئن نشسته و به راحتی و آرامش به اطراف نگاه می‌کند، در حالی که ریش بلندش را به دو طرف تقسیم کرده است. این تصویر به نوعی احساس راحتی و امنیت را منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: مردم روم برای نماز به مسجد می‌رفتند و فرزندان خود را به او می‌سپردند.

هوش مصنوعی: نان کسی که به کار رندان (مردم عاصی و سرکش) می‌پردازد، در حقیقت حاصل زحمات و تلاش‌های آنان است. در این حالت، کسانی که بیکار و بی‌هدف نشسته‌اند، به نوعی در حبس و محدودیت قرار دارند.

هوش مصنوعی: حوریان دور او جمع شده‌اند و همه در حال ناله و گریه‌اند.

هوش مصنوعی: همه به خاطر این ویژگی گرد آمدند و هر کدام به دلیلی به دیگری تمایل دارند.

هوش مصنوعی: ناگهان یک رومی را دیدم که ظاهری نامناسب و لباسی پاره داشت.

هوش مصنوعی: در میان عشق، کسی دانشی از مصر به دمشق آورد.

هوش مصنوعی: در خفا و به دور از چشم دیگران، میوه‌هایی مانند انار و سیب را به او ارائه داد تا به این شیوه او را فریب دهد.

هوش مصنوعی: او روزی در گوشهٔ باغش، نشانه‌ای از خود بر جای می‌گذاشت.

هوش مصنوعی: خر از تجربه‌های خود در بازار هر روز برای برادرش دعا می‌کرد.

هوش مصنوعی: باغبان وقتی این صحنه را دید، با تعجب گفت: خوب است که برای پدر و مادرش دعا کنی.

هوش مصنوعی: رند بیان می‌کند که از هر دو طرف، یعنی از هر دو حالت یا موقعیت، بی‌زار است زیرا او این موفقیت و خوشبختی را از نزد دوستش به دست آورده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که مادر بر امور خانواده تسلط دارد و تصمیم‌گیری می‌کند، بچه در خانه‌اش احساس امنیت می‌کند و در واقع درهای زندگی‌اش به روی او بسته است، به گونه‌ای که هیچ چیز نمی‌تواند او را تهدید کند.

هوش مصنوعی: زمانی که پدر، فرزندش را به عنوان نماینده به دیگران معرفی کرد، بنابراین او را به همین شکل پرورش داد.