اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مشنو تو که: گل بی‌سر خاری باشد</p></div>
<div class="m2"><p>یا بادهٔ حسن بی‌خماری باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ناگاه برون کند سر از گنج رخت</p></div>
<div class="m2"><p>ریشی، که هرش موی چو ماری باشد</p></div></div>

کلیات اوحدی اصفهانی معروف به مراغی (دیوان - منطق العشاق - جام جم) به کوشش سعید نفیسی - تصویر ۸۲

رباعی شمارهٔ ۷۳

مشنو تو که گل بی سر خاری باشد
یا باده حسن بی خماری باشد
ناگاه برون کند سر از گنج رخت
ریشی که هرش موی چو ماری باشد

رباعی شمارهٔ ۷۱

رباعی شمارهٔ ۷۲

مشنو تو که: گل بی‌سر خاری باشد

یا بادهٔ حسن بی‌خماری باشد

ناگاه برون کند سر از گنج رخت

ریشی، که هرش موی چو ماری باشد

رباعی شمارهٔ ۷۲

اطلاعات