گنجور

رباعی شمارهٔ ۴۷

شد درد بر پای فلک فرسایت
تا عرضه کند سختی خود بر رایت
دارد طمع آنکه بگیری دستش
ورنه چه سگست او که بگیرد پایت؟

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

شد درد بر پای فلک فرسایت
تا عرضه کند سختی خود بر رایت
هوش مصنوعی: درد و محنت بر دوش آسمان سنگینی می‌کند تا بتواند شدت مشکلاتش را به نمایش بگذارد.
دارد طمع آنکه بگیری دستش
ورنه چه سگست او که بگیرد پایت؟
هوش مصنوعی: کسی که به تو نزدیک می‌شود و به کمک تو امید دارد، به این خاطر است که شاید بتواند از تو بهره‌ای ببرد. در غیر این صورت، او ارزش و مقامی ندارد که بخواهد در زندگی‌ات تاثیر بگذارد.