رباعی شمارهٔ ۴۰
ای آنکه ترا قوت هر بیشی هست
بنگر به دلم، که اندکش ریشی هست
درویشم و دست حاجتی داشته پیش
گر زانکه ترا فراغ درویشی هست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای آنکه ترا قوت هر بیشی هست
بنگر به دلم، که اندکش ریشی هست
هوش مصنوعی: ای عزیز! تو که قدرت و تواناییات بسیار زیاد است، به دل من نگاهی بینداز که در آن اندکی زخم و درد وجود دارد.
درویشم و دست حاجتی داشته پیش
گر زانکه ترا فراغ درویشی هست
هوش مصنوعی: من درویش هستم و اگر دست نیازی به سوی تو دراز کردهام، به این خاطر است که تو وقت آزادی داری و میتوانی به من کمک کنی.