گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۴

جانا، سر زلف تو پراگنده چراست؟
وان حقهٔ لعل خالی از خنده چراست؟
روی تو بکندند، نگوید پدرت
در خانه، که: روی پسرم کنده چراست؟

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

جانا، سر زلف تو پراگنده چراست؟
وان حقهٔ لعل خالی از خنده چراست؟
هوش مصنوعی: عزیزم، چرا موهای تو به هم ریخته است؟ و چرا لب‌های زیبایت بدون لبخند به نظر می‌رسند؟
روی تو بکندند، نگوید پدرت
در خانه، که: روی پسرم کنده چراست؟
هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر زیبایی یا جذابیت فردی دیگری ستایش کند، نباید پدر آن فرد در خانه بگوید که چرا کسی به او توجه کرده است. به عبارتی، نباید از زیبایی یا جذابیت فرزندش ناراحت شود و آن را مشکل تلقی کند.