اوحدیرباعی شمارهٔ ۱۳۲
گفتم که: مکش مرا به غم، گفت: به چشم
زین بیش مکن جور و ستم، گفت: به چشم
گفتم که: مگوی راز من با چشمت
کو کرد مرا چنین دژم، گفت: به چشم
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گفتم که: مکش مرا به غم، گفت: به چشم
زین بیش مکن جور و ستم، گفت: به چشم
هوش مصنوعی: به او گفتم که مرا به خاطر غم و اندوه نرنجان، او پاسخ داد که دیگر بیشتر از این به من ستم نکن.
گفتم که: مگوی راز من با چشمت
کو کرد مرا چنین دژم، گفت: به چشم
هوش مصنوعی: گفتم که رازهای من را با چشمانت به کسی منتقل نکن که اینگونه مرا ناراحت کرده است. او پاسخ داد: این راز را با چشمانم به تو می‌گویم.
حاشیه ها
1398/07/30 18:09
آرش فضلی شمس آبادی
ضمن تشکر از شما نکته‌ای به ذهنم رسید که در میان می‌گذارم؛ با توجه به نبود علامت دو نقطه (:) در زمان اوحدی حذف این علامت به نظر من بهتر است. ضمنا تمام هنر شاعر در ایهام مصرع آخر است که با گذاشتن دو نقطه ضایع شده است.