اوحدیرباعی شمارهٔ ۱۱۲
تن خاک تو گشت، رحمتی بر خواریش
دل جای تو شد به غم چرا می‌داریش؟
دلبستگییی که با میانت دارم
تا چون کمرت میان تهی نشماریش
رباعی شمارهٔ ۱۱۱: زلفی، که به ناز و درد سر داشته‌ایشرباعی شمارهٔ ۱۱۳: چشم ار چه به خون شد ز غم هجر تو غرق
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تن خاک تو گشت، رحمتی بر خواریش
دل جای تو شد به غم چرا می‌داریش؟
هوش مصنوعی: بدن تو خاک شد، پس چرا با دل‌تنگی و اندوه به حال این خاک و فقرش رحم نمی‌کنی؟
دلبستگییی که با میانت دارم
تا چون کمرت میان تهی نشماریش
هوش مصنوعی: عشقی که نسبت به تو دارم به قدری عمیق است که هیچ چیز نمی‌تواند آن را کم اهمیت کند، حتی اگر روزی به طریقی از زیبایی‌ات کاسته شود.