هوش مصنوعی: شب‌های زیادی را تا صبح به امید تو سپری کردم، ای شمع. امیدوارم روزی بتوانم در کنار تو به گفتگو و راز و نیاز بپردازم.

هوش مصنوعی: زلف سیاه تو شب را به یاد می‌آورد و چهره‌ی تو روز را به تصویر می‌کشد. اما حالا روز من مانند شب زلف تو تیره و طولانی است.