رباعی شمارهٔ ۱۰۶
گر جور کنی نیاورم دل ز تو باز
ور ناز کنی به جان پذیرم ز تو ناز
چون بنده نپیچد ز خداوندان سر
وانگاه خداوند چنان بنده نواز
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گر جور کنی نیاورم دل ز تو باز
ور ناز کنی به جان پذیرم ز تو ناز
هوش مصنوعی: اگر به من ظلم کنی، دیگر نتوانم دل را از تو بازگردانم؛ اما اگر با ناز و کرشمه با من رفتار کنی، با جان و دل ناز تو را میپذیرم.
چون بنده نپیچد ز خداوندان سر
وانگاه خداوند چنان بنده نواز
هوش مصنوعی: وقتی که بنده از سر تسلیم از سرپرستان خود سرپیچی نکند، خداوند نیز او را به نیکی و مهربانی پذیرایی میکند.