هوش مصنوعی: به این آشوب و اختلال توجه کنید که تازه نمایان شده است. مردم شهر با تمام وجود و احساس‌شان به استقبال آن آمده‌اند و به دنبال آن هستند.

هوش مصنوعی: باغ امسال به خاطر آب خوبش، به طرز زیبایی رشد کرده است و سیب‌هایش نسبت به سال گذشته زیباتر و بهتر شده‌اند.

هوش مصنوعی: هر خوبی و زیبایی که در داشتن ملاحت و زیبایی جمع شده، به تدریج در حلقه‌های آن زلف زیبا مانند مار در آمده و دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: بارها جان گرانبهای خود را برای او فدای عشقش کردیم و در حضور او احساس ناچیزی و ذلت کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما بوسه‌ای از آن لب‌های قرمز گرفتیم و کار برای ما آسان شد، هرچند که برای افراد حسود این موضوع خیلی دشوار است.

هوش مصنوعی: اگر او به کار ما نگاهی بیندازد، چه خواهد بود؟ سال‌ها در دل زخم خوردیم تا امروز به این مرحله رسیدیم.

هوش مصنوعی: این بنده، به خاطر زیبایی و جذابیت آن زلف که بر شانه‌ها افتاده است، از خود می‌پرسد که چرا من باید از جایگاه و مقام خود احساس شرم کنم، در حالی که زیبایی آن زلف نمایانگر عظمت و شکوهی است که ممکن است فراموشش کنم.