هوش مصنوعی: من در آرزوی آن معشوقم، آیا می‌دانی او کجاست؟ گویی که او نمی‌خواهد با ما باشد، و اگر با ما نیست، پس چرا دلش با ما نیست؟

هوش مصنوعی: ما در زیبایی چهره‌اش مانند ذراتی جسته‌گریخته هستیم و به نظر می‌رسد که این داستان ما به نسیم هوا وابسته است.

هوش مصنوعی: ما بارها به خاطر بی‌توجهی و نادیده گرفتن خاموش شدن عاشقانه‌ها به قتل رسیده‌ایم، اما به نظر می‌رسد که در دین معشوقان، کشتن ما هیچ اشکالی ندارد.

هوش مصنوعی: نزدیک او شدم، اما دلم همچنان از غم شکسته است. این غم هنوز با من است، ولی دل من کجاست؟ گویی که دیگر وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر نسیمی از زلف‌های پیچ‌خورده‌اش به گوشت برسد، تا زنده‌ای می‌توانی داستان آن سر و سامان را به درستی بگویی.

هوش مصنوعی: با دیگران بودن و راحتی در رفتار، به سادگی می‌شود ناز و الطاف خود را به نمایش گذاشت، اما این حال و روز ماست که نشان از سختی و مشکلات دارد.

هوش مصنوعی: خون دل من ریخته شود و باز هم به خاطر آن عصبانی شوم، اما نمی‌دانم که چرا. به نظر می‌رسد که این خون، هزینه‌ای است که باید بپردازم.

هوش مصنوعی: گفت: جان عزیزت را پیش من بیاور و از این غم که بدن خسته‌ام کرده، فارغ شو، اما دل من راضی است انگار.

هوش مصنوعی: دل و ایمان اوحدی را گرفتند و عقل و دانش او هم ناپدید شد، به نظر می‌رسد که دزد با او آشنا بوده است.