هوش مصنوعی: ای گل بافت چینی، عطر زلف تو بوی ماه را به یاد می‌آورد، مانند سرمۀ چشم که از سر موی تو نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: عشق و اشتیاقی که در دل داریم باعث شده است که به همه چیز گذشته و قدیمی بی‌اعتنا شویم. نه تنها لباس‌های کهنه‌ را کنار گذاشته‌ایم، بلکه به دنبال چیزهای نو و تازه‌ای هم نیستیم.

هوش مصنوعی: نوشیدن شراب وصال تو برای هیچ‌کس مجاز نیست، در حالی که هر کس قدحی در دست دارد و ما به خاطر عطر تو جان داده‌ایم.

هوش مصنوعی: من با شکستن شیشه‌ام در کوی تو نشان دادم که بار دیگر قادر به ترک اینجا نیستم چون عشق و دلبستگی‌ام به تو آنقدر قوی است که نمی‌توانم از آن فاصله بگیرم.

هوش مصنوعی: تمام افرادی که در شهر زندگی می‌کنند، اعم از زن و مرد، به خاطر دوری از تو هر کدام به سمتی رفته‌اند و پراکنده شده‌اند.

هوش مصنوعی: یک روز از خانه بیرون بیا، زیرا بسیاری از مردم در هر گوشه‌ای در انتظار دیدن تو هستند و برای این دیدار حسرت می‌کشند.

هوش مصنوعی: وقتی که ما از هر دو جهان جدا شویم و فقط به تو فکر کنیم، روزی خواهد رسید که چهره‌ات را ببینیم و چه زیبایی‌ای در آن چهره وجود دارد!