غزل شمارهٔ ۸۷۰
گلا، عنان عزیمت به بوستان چه دهی؟
بتا، تعلق خاطر به سرو وبان چه دهی؟
ز سرو راست تری، یاد نسترن چه کنی
ز لاله خوبتری دل به ارغوان چه دهی؟
چو غنچه تنگ دلی را به خندهٔ چو شکر
ز پستهٔ دهن خویشتن نشان چه دهی؟
چو نرگس تو ز بیداد خون خلق بریخت
تو تیر غمزه به ابروی چون کمان چه دهی؟
بنفشه را چو زبان بر کشیده ای ز قفا
به خیره سوسن پر فتنه را امان چه دهی؟
چو طوطی لب لعل تو در حدیث آمد
به هرزه بلبل شوریده را زبان چه دهی؟
اگر نه همچو فلک تند خوی و بد مهری
مراد دشمن و تشویق دوستان چه دهی؟
بر آستان تو بگریستم به طیره شدی
که باز رحمت این خاک آستان چه دهی؟
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گلا، عنان عزیمت به بوستان چه دهی؟
بتا، تعلق خاطر به سرو وبان چه دهی؟
هوش مصنوعی: ای گل، چرا دستت را به سمت بوستان میکشی؟ ای بت، چرا به سرو و زلفت دل میسپاری؟
ز سرو راست تری، یاد نسترن چه کنی
ز لاله خوبتری دل به ارغوان چه دهی؟
هوش مصنوعی: تو از سرو راستتر و باوقارتر هستی، پس چرا به یاد نسترن غمگین میشوی؟ و چطور میتوانی دل به گل ارغوان بدهی در حالی که از لاله زیباتر هستی؟
چو غنچه تنگ دلی را به خندهٔ چو شکر
ز پستهٔ دهن خویشتن نشان چه دهی؟
هوش مصنوعی: مثل یک غنچه که دلش گرفته است، چگونه میتوانی احساسات شیرینش را با خندهای شاداب و دلربا، که مثل شکر است، به دیگران نشان دهی؟
چو نرگس تو ز بیداد خون خلق بریخت
تو تیر غمزه به ابروی چون کمان چه دهی؟
هوش مصنوعی: وقتی نرگس تو به خاطر ظلم، خون مردم را ریخت، تو با چشمان زیبا و مثل کمان ابرویت، چه کاری میکنی؟
بنفشه را چو زبان بر کشیده ای ز قفا
به خیره سوسن پر فتنه را امان چه دهی؟
هوش مصنوعی: به نظر میرسد که وقتی بنفشه به حالت رنگین و شگفتانگیزی خود جلوهگری میکند، سوسن که زیبا و فریبنده است، دچار دوگانگی و تردید میشود. حالا باید در مورد چگونگی برخورد با این سوسن با مخاطب فکر کرد؛ آیا میتوان به او آرامش و امنیت داد یا نه؟
چو طوطی لب لعل تو در حدیث آمد
به هرزه بلبل شوریده را زبان چه دهی؟
هوش مصنوعی: وقتی طوطی نام زیبایی لبهای تو را در سخنرانی میآورد، بلبل شیدا چه چیزی برای گفتن دارد؟
اگر نه همچو فلک تند خوی و بد مهری
مراد دشمن و تشویق دوستان چه دهی؟
هوش مصنوعی: اگر انسانی با خوی تند و بد اخلاق باشی، هدف دشمنان خود را محقق کردهای و دوستانت را نیز ناامید کردهای.
بر آستان تو بگریستم به طیره شدی
که باز رحمت این خاک آستان چه دهی؟
هوش مصنوعی: در برابر درگاه تو اشک ریختم و تو چنان شدی که نمیدانم دوباره چه لطفی به این خاک و این درگاه خواهی کرد.