هوش مصنوعی: من عاشق توام و اگر از عشق من نظری داشته باشی، نمی‌دانم راه‌حلی برای این احساس پیدا کنم. پس هر چه تو می‌دانی، بگو.

هوش مصنوعی: منتظرم تا شاید شبی به پیش من بیایی. اگر می‌توانی بیا و اگر نمی‌توانی، لااقل بگو.

هوش مصنوعی: دل من پر از عشق توست، حالا اگر تو هم عاشق من هستی، نشانی از این عشق کجاست؟ اگر نه، حداقل به زبان بگو.

هوش مصنوعی: دیروز به آنجا رفته بودی و بی‌خبر از حال من، به خوردن خونم ادامه می‌دهی. اما هر چه هست، هر چه که هستی، بگو.

هوش مصنوعی: من اگر جان و دلی دارم، به خاطر توست. اگر تو به دنبال چیزی هستی، آن را ببر و بر سر آن بگو.

هوش مصنوعی: چند بار باید بگویی که می‌خواهم تو را به خواسته‌ات برسانم؟ وقتی چیزی را قبول کرده‌ای، وقتی به خواسته‌ات رسیدی، فقط درباره‌اش صحبت کن.

هوش مصنوعی: بیش از این، غم را به دل اوحدی نزن، تو ترک نیستی که در برابر این سختی تحمل کنی، پس این دشواری را رها کن.